در روایت است که «رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله به واسطه زنا مردى را سنگسار فرمود. یکى از حضار به رفیقش گفت: «این شخص در جایگاه خود کشته شد مثل سگ.» پس از آن پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله با آن دو نفر به مردارى عبور کردند. فرمود به آنها:
«با دندانهاى خود از گوشت این مردار بکنید.» عرض کردند: یا رسول اللّه، از گوشت مردار بخوریم! فرمود: «آنچه از [غیبت کردن] برادرتان به شما رسید، گندش بیش از این است!» آرى، رسول اکرم، صلّى اللّه علیه و آله، به قوّت نور بصیرت مىدید حقیقت عمل آنها را که گندش از مردار بیشتر است.
و در روایت دیگر است که غیبت کننده در روز قیامت گوشت خود را مىخورد.
و در روایتی دیگر از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت شده که:
«نوف» گوید: «گفتم به مولى علیه السلام: «زیاده از این موعظه فرما مرا.»
فرمود: «دورى کن از غیبت، زیرا که آن غذای سگهاى جهنم است.» پس از آن فرمود: «اى نوف، دروغگوست کسى که گمان کند حلال زاده است و حال آنکه گوشتهاى مردم را مىخورد به غیبت.»
و منافات میانه این روایات شریفه نیست، همه اینها ممکن است واقع شود:
هم گوشت مردار بخورد، و هم از گوشت خود بخورد، و هم به صورت سگ باشد و خوراکش مردار باشد، و هم به صورت مردار باشد و خوراک سگهاى جهنم باشد.
آن جا مثل این عالم نیست که هر موجود فقط یک صورت بتواند داشته باشد، در آنجا یک موجود صور متعددی ممکن است داشته باشد. چنانچه در محل خود ثابت شده است.
و در کتاب عقاب الأعمال از رسول الله صلی الله علیه وآله روایت شده که: «کسى که قدم برداشت در مسیر غیبت برادرش و کشف سرّ او، اوّل قدمى که بردارد در جهنم گذارد، و آشکار کند خداوند [عیبها و] امور مخفی او را در بین خلایق.» اینها حال روز قیامت و جهنم او که این طور خداوند تعالى او را مفتضح در بین خلایق و در محضر ملکوتیین فرماید.
و در «وسائل» از حضرت صادق، علیه السلام، روایت شده که حضرت رسول، صلّى اللّه علیه و آله فرموده اند: «کسى که غیبت کند مرد مسلمى را، باطل شود روزه او و شکسته شود وضوى او، و بیاید روز قیامت در حالى که از دهن او بویى مىآید که از بوى مردار گندش بیشتر است، که اذیت می شوند از آن اهل محشر. و اگر بمیرد قبل از توبه، مرده است در صورتى که حلال شمرده چیزى را که خداوند حرام شمرده است.» این هم حال قبل از ورودش به جهنم که در نزد اهل محشر مفتضح و رسواست و در شمار کفار است، زیرا که حلال شمارنده ی حرام الهى کافر است. و پیرامون حال برزخ او نیز روایت از رسول خدا، صلّى اللّه علیه و آله- گردیده:
«گذشتم در شب معراج به قومى که رویهاى خود را با ناخنهای خویش خراش مىدادند. از جبرئیل پرسیدم اینها کیاناند؟ گفت: «اینها کسانى هستند که غیبت مردم را مىکردند و آبروی آنها را می بردند»
پس، معلوم شد که شخص مغتاب در برزخش رسوا و مفتضح است، و در محشر پیش اهل آن خجل و شرمسار است، و در جهنم نیز با رسوایى و بىآبرویى خواهد به سر برد، بلکه بعض مراتب آن نیز اسباب رسوایى در این عالم شود.
چنانچه در حدیث شریف کافى وارد است:
حضرت صادق، علیه السلام، از حضرت رسول، صلّى اللّه علیه و آله، حدیث مىکند که فرمود: «اى گروهى که به زبان اسلام آوردید و ایمان به قلب شما وارد نشده، مذمّت نکنید مسلمانان را و جستجو نکنید زشتی های پنهان آنها را، زیرا که کسى که عیبهای پنهان آنها را جستجو کند، خداوند جستجو کند عیبهای پنهان او را، و کسى را که خدا جستجوى عیبهای پنهان او کند، مفتضح کند او را اگر چه در خانهاش باشد.»
خداوند تبارک و تعالى غیور است و دریدن آبروی مؤمنین و آشکار ساختن عیوب پنهان آنها هتک ناموس الهى است. اگر انسان بی حیایى را از حدّ گذراند و هتک حرمات الهیه نمود، خداوند غیور مستورات او را، که به لطف و ستّاریت خود پنهان فرموده بود، آشکار مىفرماید و در بین مردم در این عالم و ملائکه و انبیا و اولیا، علیهم السّلام، در آن عالم مفتضح مىشود.
کفاش به پای مردم خدمت می کنه.
جراح متخصص قلب به قلب مردم خدمت می کنه.
رفتگر به مسیر عبور و مرور مردم خدمت می کنه.
استاد فیزیک دانشگاه و معلم الفبا به مغز مردم خدمت می کنن.
کارخانه ی خودروسازی به رفت و آمد مردم خدمت می کنه.
قصاب به شکم مردم خدمت می کنه.
دندانپزشک به دندون مردم خدمت می کنه.
******
انبیاء به «روح» مردم خدمت کردن، به «خود» مردم.
و هرکسی که در پی تعالی باطنی (و نه جسمی و ذهنی)
مردمه نیز راه انبیاء رو می ره.
مثل شمای طلبه، مثل اون معلم یا حتی اون بیسوادی
که حرفی از جنس «توحید» و «معاد» به مردم می آموزه.
******
حواست باشه که نهایت کاری که یه استاد تمام فیزیک رشته ی هوافضا
قدرت انجامش رو داره ، اینه که شما رو از اینجا به ماه انتقال بده.
و این یعنی شما هیچ تغییر نکردی و فقط انتقال مکانی یافتی.
یا نهایت کاری که یه پزشک بعد از ده ها سال تحصیل
می تونه انجام بده اینه که رگهای قلبت رو باز کنه
یا دندون معیوبت رو درمان کنه ؛ اینها خوب و عالیه،
اما «تو»، قبل و بعد از عمل «خودت» هستی، هیچ تغییری نکرده ای،
دندونته که تغییر کرده، رگهای قلبته که تغییر کرده.
اینها رو گفتم تا در این نظام ارزش گذاری وارونه،
قدر خودت رو بدونی.
بعضی ازاین آدما
در پاسخ بعضی سوالها،
بجای اینکه واقعیتی که رخ داده رو بگن،
شروع به چرت و پرت گفتن می کنند.
داستانهایی تعریف می کنند که از خودشون ساختند
و هیچوقت اتفاق نیفتاده! و بهش میگن دروغ
این کار رو یا برای فرار از بی مسئولیتی هاشون می کنند
یا برای دست انداختن مخاطب.
باحالش اینجاست که توی نود و نه درصد مواقع،
عدم صداقت کـــــاملا قابل تشخیصه
و مخاطب اگر این داستان من در آوردی رو باور کنه
ولی انرژی منفی گوینده رو احساس می کنه.
یعنی اگر دو نفر با هم صد تا داستان تعریف کنند
که مال یکی همه اش دروغ باشه و
اون یکی حقیقت و ما متوجه نشیم،
فردی که حقیقتگویی کرده کاملا احساس بهتری
رو برای ما ایجاد کرده.
به نظر من،
حقیقت یکی از مقدسترین کلمات هست
و دروغ کثیفترین کلمات!
واقــــــــــــــــــــــعا امان از دست این آدما
که با دروغ رابطه هاشون رو کثیف می کنند
و همدیگر رو می رنجونند!
آن کس که تربت محمد (ص) بوید ،
شایسته است که هرگز در روزگار مشک نبوید .
آن مصیبت ها که به من نازل شد ،
اگر به روزگار نازل می شد ،
چون شبانگاهان همی تیره و تار می شد .
******
همچنان که پرندگان شبانگاهان بر شاخه ها می گریند ،
من نیز صبحگاهان می گریم.
ای دیده ، باران اشک فرو بار ،
مبادا که از اشک خونین دریغ کنی .
هرگاه کسی می میرد یادش اندک می شود ولی یاد پدرم ،
به خدا فزون تر است.
آنگاه که شوق من به تو افزون می شود
قبرت را گریان زیارت می کنم ،
نوحه می سرایم و شکایت می کنم اما از تو پاسخی نمی شنوم .
ای ساکن گورستان ،
مرا گریه آموختی و یاد تو همه ی مصائب مرا فراموشم کرد .
پس اگر در خاک از من بدوری
لیکن در دل اندوهناک من هرگز فراموش نخواهی شد .
بزودی برایت شب و روز خواهم گریست
زیرا برای ما چشمه هایی است که از آنها عقده های دل فرو می ریزد .
چقدر تلخه هرچی تو دلت داری بریزی رو کاغذ وبذاری توکمدت ولی بعد بری ببینی یکی زیرش رو امضا کرده و نوشته من که غریبه نبودم به خودم می گفتی!!
یا امام زمان..وقتی میگوییم منتظرتوییم یا معنی انتظار را نمی فهمیم...یا....
من خودم دلیل نیامدن توام!شنیدم که آیت الله بهجت فرموده اند شما خودتان را آماده کنید..امام زمان دوشنبه میاد عوض جمعه!
من نمی فهمم که دارم درد میکشم...گوشت وپوستم با گناه درآمیخته..شهید تورجی میگفت وای به حال لحظه ای که نفهمی تو گناه غرق شدی ولکه ی سیاه قلبت مدام پر رنگتربشه...
گناه روی گناه مگه تورو به یاد آدم می اندازه..به قول پیامبرشدیم مردم آخرالزمان که صبح دین داره وشب کافر ودوباره صبح مومن میشه..ایمانش رو به متاع ناچیز دنیا می فروشه..
ولی اینجا خیلی ها منتظرت هستن!
جانباز روشندلی که توی پیاده رو راه میجست واهدنا صراط المستقیم میخواند..
گهواره ای خالی که در کربلا صدایت میکند...
دود وآتش است که از درب خانه ی زهرا(س)...
صدای سم اسبان را میشنوی که بر پیکرهای نیم جان می تازند ونمی آیی..؟
شیهه ی اسب بی سوار را چه....؟غربت تنها قمر کره ی زمین را چه؟
کربلاییان ایران را ...؟!چه کسی انتقام شهید علم الهدی را بگیرد...که تانک های دشمن بر پیکرش تاختند ومادرش وهب گونه جنازه اش را تحویل نگرفت!!
چشمهای ما متوهمند یا مهدی.(عج)..کاش می امدی بی آنکه ایمان وخلق وصبر مارا امتحان کنی...
برمن میگریی..برایم استغفار میکنی..میدانم انتظار زیادی از من نداری..فقط میخواهی انسان باشم...ولی من سقوط کرده ام تا درجه ی اولئک کل الانعام بل هم اضل...
مگذار از ابریشم من حله ببافند
در پیله ی من حسرت پروانه شدن بود.....
خدایا شیرینی عبادتت رو بهمون بچشون تا غیر تو انیسمون نشه..اون روزی که هر مونسی رو از آدم میگیری..هرکسی مثل من که دلبستگی هاش غیر از توه به چی دل خوش باشه؟؟
