بسم الله الرحمن الرحیم      هست کلید در گنج حکیم

امام حسن عسکری (ع) فرمود : حضرت صادق (ع) فرموده : اگر شیعیان ما در شروع به کارهای خود گفتن « بسم الله » را ترک نمایند ، خداوند آنها را به مکروهی مبتلا نماید تا متنبّه شده و شکر و ثنای او را به جا آورند. و فرمود : روزی عبدالله بن یحیی بر امیرالمومنین (ع) داخل شد و جلوی آن حضرت کرسی گذاشته بودند . به عبدالله امر فرمودند که روی آن کرسی بنشیند .

سلام دوستان و همکاران وبلاگ نویس . در این ماه عزیز بیماران رو از دعای خیر فراموش نکنید . من هم چند روزیه جراحی کرده ام  ، امیدوارم خداوند جمیع بیماران رو شفای عاجل عطا فرماید . التماس دعا

«أَلصَّبْرُ عَلَی الْوَحْدَةِ عَلامَةُ قُوَّةِ الْعَقْلِ، فَمَنْ عَقَلَ عَنِ اللّهِ تَبارَکَ وَ تَعالی إِعْتَزَلَ أَهْلَ الدُّنْیا وَ الرّاغِبینَ فیها وَ رَغِبَ فیما عِنْدَ رَبِّهِ وَ کانَ اللّهُ آنِسَهُ فِی الْوَحْشَةِ وَ صاحِبَهُ فِی الْوَحْدَةِ، وَ غِناهُ فِی الْعَیلَةِ وَ مُعِزَّهُ فی غَیرِ عَشیرَة.»:

صبر بر تنهایی، نشانه قوّت عقل است، هر که از طرف خداوند تبارک و تعالی تعقّل کند از اهل دنیا و راغبین در آن کناره گرفته و بدانچه نزد پروردگارش است رغبت نموده، و خداوند در وحشت انیس اوست و در تنهایی یار او، و توانگری اوست در نداری و عزّت اوست در بی تیره و تباری .

امام موسی کاظم (ع)

منبع : آوینی

شخصی به نام ابو عثمان می گوید :

من با سلمان فارسی زیر درختی نشسته بودم . او شاخه ی درختی را گرفت و تکان داد تا تمام برگهایش فرو ریخت . سپس رو به من کرد و گفت : سؤال نکردی چرا این کار را کردم . گفتم : چرا این کار را کردی ؟ گفت : این همان کاری بود که پیامبر (ص) انجام داد. روزی در خدمتش زیر درختی نشسته بودم . سپس پیامبر (ص) همین کار را کرد و به من فرمود : ای سلمان ، چرا نمی پرسی چرا این کار را کردم؟ عرض کردم : چرا ؟ فرمود :

«هنگامی که مسلمان وضویی با تمام شرایط آن بگیرد ، سپس نمازهای پنج گانه را بجا آورد ، گناهان او فرو می ریزد همانگونه که برگهای این شاخه فرو ریخت » و سپس این آیه را تلاوت فرمود :

وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ (114سوره هود)

منبع : قرآن کریم . ترجمه آیه ا... مکارم شیرازی

سیّد بن طاووس می فرماید :

سحرگاهی در سرداب مقدس بودم ، ناگاه صدای مولایم را شنیدم که برای شیعیان دعا می کردند و عرضه می داشتند :

خدایا شیعیان ما را از شعاع نور ما و بقیّه طینت ما خلق کرده ای آنها گناهان زیادی با اتّکا بر محبت به ما و ولایت ما کرده اند ، اگر گناهان آنها گناهی است که درارتباط با توست از آنها بگذر که ما را راضی کرده ای . و آنچه از گناهان آنها که در ارتباط با خودشان هست خودت بین آنها را اصلاح کن و از خمسی که حق ماست به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنها را با دشمنان ما در سخط خود جمع نفرما.

منبع :  برکات حضرت ولی عصر: حکایات عبقریّ الحسان .ص 399 .تالیف مرحوم حاج شیخ علی اکبر نهاوندی / سید جواد معلم