میلیونها نفر منتظر مختارنامه بودند که انتقام حسین (ع) را بگیرد

غافل از اینکه مهدی (عج) 1174 سال است

که 313 یار می خواهد تا انتقام بگیرد....؛

خوابیم و حقیقت به خدا نیست به جز این

ما غایب و او (عج) منتظر آمدن ماست

اربعین حسینی بر شما تسلیت باد

مى‏ گویند: شما در عصر فضا و اتم زندگى مى‏ کنید آنگاه بر کسى اشک مى‏ ریزد که صدها سال پیش در گذشته است وبر مزارهایى سفر مى‏ نمایید که چیزى جز صخره و سنگ نمى‏ باشد؟!

در پاسخ مى‏ گوئیم:«چنانکه گفته‏ اند: «بعد زمان» را در «ابدیت» اثرى نیست ابدیت را در ماوراى زمان ـ در عرصه ‏اى برتر از زمان ـ حکومت است ابدیت همیشگى است. جاودانان رهبران بزرگ بشریت به ابدیت تعلق دارند، از این رو قرنها نیز در طول حیات معنوى آنان، مفهوم متداول خود را از دست مى‏ دهند(1)

حسین بن على (علیه السلام) از زمره جاودانان از رهبران بزرگ بشریت است سخن از وى سخن از تاریخ نیست سخن روز است. سخن از ابدیت است سخن از همیشگى خروشان و شکوفا و پر فروز است.

این زنده جاوید نزدیک چهارده قرن ـ به حساب تاریخ ـ پس از مرگ جسمانیش همچنان امروز نیز بر دلها حکومت مى‏ کند و هنوز پرتو وجودش نه تنها در حیات ما بلکه در حیات جهان معاصر ودر عصر فضا و اتم «حوادث بى نظیر» ایجاد مى‏ کند وبه صورت یکى از «شور انگیزترین حماسه‏هاى تاریخ بشریت» در آمده و همه ساله نیرومندترین امواج احساسات میلیونها انسان را در اطراف خود بر مى‏انگیزد و مراسمى پرشورتر و هیجان انگیزتر ازهر مراسم دیگر به وجود مى‏ آورد .

راستى چرا به این حادثه تاریخى ـ که شاید در تاریخ مشابه فراوان دارد ـ اهمیت داده مى‏ شود؟ ! چرا مراسم بزرگداشت این خاطره هر سال پرشکوه تر و پرهیجان‏ تر از سال پیش برگزار مى‏ گردد؟ این همه تعظیم و تکریم و سپاس این همه سوز و گداز پس از چهارده قرن، آخر براى چیست؟ آن را چه معنائى است؟!

حقیقت این است که این زنده جاوید پس از قرنها، همچنان بر قلبهاى انسانهاى آزاده قدرتمندانه حکومت مى‏ کند ودر جامعه «موج معنوى» ایجاد مى ‏نماید. حتى هنوز هم به طور عمیق یک قدرت محرک معنوى ویک نیروى کنترل اجتماعى بزرگ به شمار مى ‏رود.

اما از زیارت زیارتگاه هاى مقدس هرگز سنگها و صخره‏ها هدف و غایت نمى‏ باشند چه اگر غرض خود آنها مى‏ بود همین کوهها سر به فلک کشیده‏انسان را از مشقت سفر و طى راههاى طولانى بى نیاز مى‏ساخت پس مقصود بالذات صاحب مزار است وبزرگ داشتن سنگها به جهت شرف انتساب به صاحبان آن مزارها است مانند محترم داشتن جلد قرآن کریم وسنگها و آجرهائى که خانه کعبه ومسجد رسول خدا (صلى الله علیه و آله) وسایر اماکن مقدس از آنها ساخته شده است .

الان مى‏ بینیم که دولتها و ملتها در حفظ مقبره‏ هاى شخصیتهاى بزرگ خویش مى‏ کوشند وبه دور آنها هاله تقدیس مى‏ کشند.

در تاریخ نوشته‏ اند هنگامى که سر مبارک حسین (علیه السلام) را به نزد یزید آوردند وى در مجلس شراب حضور داشت اتفاقا قاصدى از طرف پادشاه روم به مجلس یزید بار یافت وسر مبارک حسین (علیه السلام) را درمقابل یزید مشاهده کرد و چون دانست که آن سر مبارک به حسین (علیه السلام) تعلق دارد عمل یزید را به شدت نکوهش نمود و گفت اى یزید داستان «کلیساى حافر» را شنیده‏ اى؟ گفت چگونه است؟ رومى گفت: در پیش ما مکانى است که گویند خر عیسى از آنجا گذر کرده است در آنجا کلیسائى بنا نهاده‏ اند که نام آن به سم خر عیسى منسوب بوده و به کنیسه حافر «سم» شهرت دارد ما هر سال به زیارت آنجا مى‏ رویم و نذورات خود را به آنجا اهدا مى‏ کنیم. روى این حساب اى یزید من گواهى مى‏ دهم که تو خطا کارى و از راه راست به دورى! یزید خشمگین شد و به کشتن قاصد فرمان داد رومى به سوى سر نازنین حسین (علیه السلام) رفت و آن را بوسید و شهادتین برزبان جارى کرد و سپس او را گرفتند و بر در قصر به دار کشیدند.(2)

زیارت، ارتباط روحى زائر با صاحب قبر است زائر قبر ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) با آن حضرت تجدید بیعت مى‏ نماید و لذا ائمه اطهار علیهم السلام با توصیه و ترغیب به زیارت سالار شهیدان این نهضت مقدس را براى همیشه زنده و جاوید نگه‏داشته‏ اند البته زیارت همه امامان مورد تأکید است ولى روایاتى که در ترغیب وتشویق زیارت امام حسین (علیه السلام) رسیده فوق العاده زیاد است امامان بااین توصیه‏ ها در صدد آن بودند که شیعیان پیوستگى عملى با اهداف آن بزرگوار داشته باشند. امام سجاد (علیه السلام) که خود چندین بار مخفیانه به زیارت سالار شهیدان رفته در گفتار خویش نیز سفارش زیادى به زیارت امام حسین (علیه السلام) داشته است.

«ابو حمزه ثمالى» گوید: از امام سجاد (علیه السلام) در مورد زیارت امام حسین (علیه السلام) پرسیدم، حضرت فرمود:

«زُره کل یوم فان لم تقدر فکل جمعة فان لم تقدر فکل شهر فمن لم یزره فقد استخف بحق رسول الله (صلى الله علیه و آله)(3) «هر روز آن حضرت را زیارت کن، اگر نمى‏ توانى هفته ‏اى یک بار، اگر نمى‏ توانى ماهى یکبار، پس کسى که اصلا آن حضرت را زیارت نکند، درحقیقت حریم رسول الله را خفیف شمرده است».

ولى مهمتر از سوگوارى و زیارت آشنایى به مکتب امام حسین و شهداى کربلا و پیوستگى عملى به اهداف بلند آن بزرگوار است. مهم پاک بودن و پاک زیستن و درست اندیشیدن و تأسى عملى به او است.

پی نوشتها :

1-      دیباچه‏اى بر رهبرى: ص .330

2-      به نقل: علامه مغنیه شیعه وعاشورا: ترجمه، ص 59 ـ .58

3-       کامل الزیارات: ابن قولویه.

منبع:http://www.ashoora.ir

اربعین یعنی گذشت چهل روز از مصیبت جانگداز شهادت

سرور و سالار شهیدان.. چرا فقط برای امام حسین علیه ‏السلام

روز اربعین تعیین شده و برای امامان دیگر و حتی

پیامبر اکرم صلی ‏اللَّه‏ علیه ‏و آله، مراسم روز اربعین نداریم؟

برای توضیح جواب این سؤال، به این مطالب توجه کنید  :

  1) فداکاری‏های امام حسین علیه‏ السلام، دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است. این فداکاری‏ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است. گرامی‏داشت روز عاشورا و اربعین، در حقیقت زنده نگه داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است  .

  2) مصیبت حضرت امام حسین علیه‏ السلام، برای هیچ امام و پیامبری پیش نیامده است. مصیبت امام حسین علیه‏ السلام، از همه مصیبت‏ها بزرگ‏تر و سخت‏تر بود. اگر عامل دیگری هم در کار نبود، همین عامل کافی است که نشان بدهد چرا برای امام حسین علیه‏ السلام بیش از امامان دیگر و حتی بیش از پیامبر اسلام‏ صلی‏ اللَّه‏ علیه‏ وآله عزاداری می‏ کنیم و مراسم متعددی برپا می‏ کنیم .

3)در ماه محرم سال 61ق. امام حسین علیه‏ السلام، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را کشتند و اسیران کربلا را به کوفه و شام بردند و همین اسیران داغدیده، روز اربعین شهادت امام حسین علیه ‏السلام و یارانش، به کربلا رسیدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر بود.

4)دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین علیه‏ السلام، قصد نابود کردن دین اسلام را داشتند. دشمنان امام حسین علیه ‏السلام تلاش کردند تا حادثه کربلا، به کلی فراموش شود و حتی کسانی را که برای زیارت امام حسین علیه‏ السلام می‏ آمدند، شکنجه می‏ کردند و می‏کشتند. در زمان متوکل عباسی، همه قبرهای کربلا را شخم زدند؛ مزرعه کردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین علیه ‏السلام، منع کردند. شیعیان هم برای مقابله با اینها، از هر مناسبتی استفاده می‏ کردند که یکی از این مناسبت‏ها، حادثه روز اربعین است.

5)یکی از نشانه‏ های مؤمن، زیارت امام حسین علیه‏ السلام در روز اربعین است. از حضرت امام حسن عسکری علیه ‏السلام روایت شده است که علامت‏های مؤمن پنج چیز است؛ پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه‏ روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی بر خاک نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفتن^‏1و یکی از وظایف شیعیان را اهتمام به زیارت اربعین بر شمرده‏ اند.

1. شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ص 545

منبع:http://www.ghadir.ca

دزدی بسته ای یافت که در آن چیز گرانبهایی بود ودعایی نیز پیوست آن بود.

آن شخص بسته را به صاحبش برگرداند.

او را گفتند : چرا این همه مال را از دست دادی؟

گفت: صاحب مال عقیده داشت که این دعا ،مال او را حفظ می کند ... من دزد مال او هستم ،

نه دزد دین او... اگر آن را پس نمی دادم به عقیده صاحب آن مال ، خللی می یافت ،

آن وقت من، دزد باورهای او نیز بودم و این کار دور از انصاف است.

مهدویت

سبزترین اندیشه‏ ای است که خداوند به انسانیت هدیه کرده

است و می‏ رود تا با شکوفه زدن، جهان هستی را

به عطر دل‏ انگیز خود طراوتی بهشت‏ گونه بخشد.

انتظارِ پدید آمدن آن جامعه الهی

از برترین اعمال است.