نام: علی
لقب: اکبر
کنیه: اباالحسن 
نام پدر: امام حسین(ع)
نام مادر: لیلا (دختر ابی مُرَّه بن مسعود ثقفی)
تاریخ ولادت: ]بروایتی[ 11 شعبان سال 33 هجری قمری در مدینه
مدت عمر: 27 سال و اندی( از 18 تا 28 سال هم نوشته‌اند)
تاریخ شهادت: عاشورای سال 61 هجری قمری در کربلا
قاتل: مره بن منقذبن نعمان عبدی
محل دفن: کربلای معلی
تعداد فرزندان: [بروایتی] صاحب اولاد بوده است.

مختصری از شرح حال علی‌اکبر(ع)
یکی از فرزندان امام حسین(ع)، علی‌‌اکبر(ع) است و مادرش لیلا نام دارد. در مورد سن حضرت علی‌اکبر(ع) اختلاف نظر وجود دارد. سن ایشان را هجده، نوزده، بیست و پنج ذکر کرده‌اند. گروهی از مورخین معتقدند که تولد آن حضرت در سال 33 هجری قمری رخ داده و واقعه‌ی عاشورا بیست و هفت سال داشته است و بزرگ‌تر از امام سجاد(ع) بود زیرا سن حضرت امام سجاد(ع) را در واقعه‌ی کربلا بیست و سه سال نوشته‌اند.
امام حسین(ع) به فرزندش علی‌اکبر(ع) علاقه‌ی بسیار داشت زیرا آن حضرت دارای فضائل علمی، اخلاقی و مناقب نفسانی و صفات ملکوتی بود. در جود و سخا، طبع بلند و در عبادت، خضوع و خشوع و در سیما صلابت و وقار داشت، و در تواضع، شجاعت و فصاحت یکی از بزرگ‌ترین شاگردان مکتب حسین(ع) به شمار می‌رفت و در بین مردم به جمیع فضائل معروف بود، چنانکه نوشته‌اند: روزی معاویه در ایام خلافت خود پرسید: امروز چه کسی برای خلافت سزاوارتر است؟
همه‌ی اطرافیان معاویه گفتند: از تو سزاوارتر کسی نیست.
معاویه گفت: چنین نیست، بلکه علی‌اکبر(ع) برای خلافت سزاوارتر است زیرا جدّش رسول‌خدا(ص) می‌باشد و به شجاعت بنی‌هاشم، سخاوت بنی‌امیه و بزرگواری و نیکویی ثقیف علی‌اکبر(ع) دارای فضائل بسیاری بود و سخن امام حسین(ع) گویای این حقیقت است که فرمود: علی‌اکبر از نظر جمال و کمال و سخن گفتن شبیه‌ترین مردم به رسول‌خدا(ص) بود و هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می‌شدیم به چهره‌ی علی‌اکبر(ع) می‌نگریستیم. به همین جهت بود که وقتی فرزند خود را در روز عاشورا آغشته به خود دید بر آن حضرت بسیار سخت آمد.

با آرزوی موفقیت نسل جوان

کشور در کنکور امسال

پیغمبر اسلام حضرت محمد(ص) فرمودند :

علی(ع) جان ، آیا می خواهی به تو ششصد هزاردینار طلا بدهم

یا ششصد هزار گوسفند و یا ششصد هزار کلمه چیز به تو یاد بدهم ؟

امیر المومنین (ع) عرض کرد :

ششصد هزار کلمه چیز می خواهم یاد بگیرم .

پیغمبر اکرم (ص) فرمودند:

ششصد هزار کلمه را در شش کلمه برای تو خلاصه می کنم :

1- علی جان (ع) وقتی دیدی مردم سرگرم به مستحبات

و نوافل هستند تو مشغول به واجبات باش.

2- علی جان (ع)وقتی دیدی مردم مشغول به کارهای دنیا هستند

تو سرگرم به کارهای آخرت باش .

3- وقتی دیدی مردم سرگرم به زینت دادن و آباد کردن دنیا هستند

تو مشغول به آباد کردن آخرت باش .

4- وقتی دیدی مردم مشغول به عیوب یکدیگر هستند تو مشغول

به عیب های خودت باش .

5-وقتی دیدی مردم مشغول به انجام اعمال زیاد ( کارهای خیر ) 

هستند تو مشغول به عمل خالص برای خدا باش.

6- وقتی دیدی مردم متوسل به مردم می شوند

( یعنی امیدشان به مردم است )

تو متوسل به خدا باش و امید به غیر خدا نداشته باش.

از دعای خیر فراموشم مکن

1) بشارت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله:

     «عبدالرحمن بن سمره» می گوید: به پیامبر اکرم- صلی اللّه علیه و آله- عرض نمودم: ای رسول خدا! مرا به طریق نجات هدایت کن ؛ فرمود: «هنگامی که اختلاف خواسته ها و تفرق آرا پیش آمد، بر تو باد رجوع به نزد «علی بن ابی طالب (ع)»، که او امام امت من و خلیفه من بر آنان بعد از من است . و او است فاروقی که به وسیله آن ، حق از باطل جدا می شود. هر کس از او سؤ ال کند پاسخ گوید، و هر کس از او طلب هدایت کند هدایتش نماید، و هر کس که طالب حق و در پی هدایت باشد آن را نزد او می یابد، و هر کس به او پناه برد در امان خواهد بود، هر کس به او تمسک کند نجاتش دهد، هر کس به او اقتدا کند هدایتش نماید. ای پسر سمره ! هر کس از شما دوست و موافق او باشد اهل نجات ، هر کس از شما که دشمن و مخالف او باشد اهل هلاکت است . ای پسر سمره ! علی از من ، و روح او روح من ، و طینت او طینت من است ، او برادر من و من برادر اویم ، او همسر دخترم فاطمه - سیده زنان عالم از اول تا به آخر - است ، و از او است دو امام امت من و دو سید جوانان اهل بهشت ؛ یعنی حسن و حسین ، و 9 فرزند حسین ، که نهم از آنان ، قائم امت من است که زمین را از عدل و داد پر کند، پس از آن که پر از ظلم و جور شده باشد.» (کمال الدین و تمام النعمه ، شیخ صدوق ، تحقیق علی اکبر غفاری ، ج 1، ص 257، ح 1؛ شیخ طوسی نیز در کتاب الغیبه ، ص 95، شبیه این حدیث را به طریق دیگر نقل کرده است.)

2) بشارت امام علی علیه السلام:

     «اصبغ بن نباته» می گوید: به نزد امیرالمؤ منین ، علی بن ابی طالب- علیه السلام- رفتم . پس او را متفکر و خیره شده به زمین یافتم ، عرض کردم : یا امیرالمؤ منین ! چگونه است که شما را متفکر و خیره شده به زمین می بینم، آیا نسبت به آن راغب شده ای !؟ فرمود: «نه والله ! هرگز، نه راغب زمین و نه راغب دنیا گشته ام ، ولی درباره فرزندی که از صلب من و یازدهم از اولاد من است تفکر می نمودم ؛ او است آن «مهدی» که زمین را پر از عدل کند، پس از آن که از ظلم و جور پر شده باشد. و او را حیرتی و غیبتی است که در آن ، گروهی هدایت و گروهی گمراه می شوند.» اصبغ می گوید: عرض کردم : ای امیر مؤ منان ! آیا چنین امری واقع خواهد شد؟ فرمود:« بله ! این امر قطعی است ، و تو کجا و علم به این مطلب کجا؟ ای اصبغ ! آنان برگزیدگان این امت هستند که همراه نیکان این خاندان خواهند بود. عرض کردم : بعد از آن چه خواهد شد؟ فرمود: سپس خداوند آنچه اراده کند انجام خواهد داد، چرا که او دارای اراده ها، غایت ها و نهایت هائی است.» (کمال الدین و تمام النعمه ، شیخ صدوق ، تحقیق علی اکبر غفاری ، ج 1، ص 289، ح 1؛ الغیبه ، شیخ طوسی ، ص 104)

3) بشارت امام حسن علیه السلام:

     «ابوسعید عقیصا» نقل نموده که ، پس از صلح امام حسن- علیه السلام- با «معاویه»، مردم بر آن حضرت وارد شدند، بعضی از آنان ، حضرت را به خاطر صلح ، مورد ملامت قرار دادند، حضرت فرمود: «وای بر شما! نمی دانید که چه اندیشه ای نمودم ، آنچه کردم برای شیعه ام بهتر است از آنچه خورشید بر آن تابیده یا غروب کرده است . آیا نمی دانید که من ، به فرموده رسول خدا- صلی اللّه علیه و آله- ، امامی هستم که اطاعتم بر شما لازم است ، و یکی از دو سید جوانان اهل بهشتم؟» گفتند: بلی ! فرمود:«آیا نمی دانید که خضر- علیه السلام- وقتی کشتی راسوراخ نمود و دیوار را برپا داشت و بچه را کشت ، این امر موجب غضب موسی- علیه السلام- شد، چرا که حقیقت این امور بر او مخفی بود، در حالی که این امر نزد خداوند دارای حکمت بود؛ آیا نمی دانید که هیچ یک از ما نیست ، مگر آن که در گردن او بیعتی برای طاغیه زمانش واقع می شود، مگر قائم- علیه السلام- که روح الله، عیسی بن مریم -علیه السلام- به او اقتدا می کند، و خداوند ولادتش را مخفی داشته و او را غایب می سازد برای آن که به هنگام قیام ، برای هیچ کس بر گردن او بیعتی نباشد؟ این شخص ، نهمین نفر از فرزندان برادرم حسین- علیه السلام- است که فرزند سیده زنان است. خداوند عمرش را در دوران غیبتش طولانی کرده و سپس او را با قدرت خود، به صورت جوانی با سنی کمتر از چهل سال ، آشکار می سازد. این برای آن است که دانسته شود خداوند بر هر امری قادر است.» (کمال الدین و تمام النعمه ، شیخ صدوق، تحقیق علی اکبر غفاری ، ج 1، ص 317، ح 1)

4) بشارت امام حسین علیه السلام:

     «عبدالرحمن بن سلیط» گوید: امام حسین بن علی- علیه السلام- فرمود: «از ما است دوازده مهدی ، که اول ایشان علی بن ابی طالب- علیه السلام- و آخر ایشان نهمین فرزند از فرزندان من است و او است امام «قائم» به حق که خداوند به وسیله او زمین را پس از آن که مرده باشد، زنده می کند و دین حق را بر همه ادیان ، علی رغم میل مشرکان ، غالب می سازد. او دارای غیبتی خواهد بود که در آن غیبت ، گروهی «مرتد» شده و گروهی ثابت بر دین می مانند. آنان مورد اذیت واقع می شوند و به آنها گفته می شود: اگر راست می گوئید این وعده که می دادید چه زمانی محقق می شود؟ بدانید کسی که در غیبت او بر اذیت ها و تکذیب ها صبر کند، به منزله کسی است که با شمشیر در پیشگاه رسول خدا صلی اللّه علیه و آله جهاد کرده باشد.» (کمال الدین و تمام النعمه ، شیخ صدوق ، تحقیق علی اکبر غفاری ، ج 1، ص 317، ح 3)

5) بشارت امام سجاد علیه السلام:

     ابوخالد کابلی، روایت نسبتا مفصلی از امام سجاد- علیه السلام- نقل کرده که خلاصه اش بدین قرار است:

     « بر آقایم امام سجاد- علیه السلام- وارد شده و عرض کردم : مولای من ! مرا نسبت به کسانی که خداوند طاعتشان را واجب نموده خبر ده ، فرمود: اینان که خداوند طاعتشان را واجب و آنها را بر مردم ، امام قرار داده است، امیر مؤ منان، «علی بن ابی طالب»، سپس «حسن» و سپس ‍»حسین»، دو فرزند «علی بن ابی طالب» هستند، و سپس امر به ما منتهی شد.» در این هنگام حضرت ساکت شدند.
«ابوخالد» می گوید: عرض کردم : ای آقای من ! از امیر مؤ منان- علیه السلام- روایت شده که زمین از «حجت الهی» خالی نخواهد شد، «حجت» و امام پس از تو کیست ؟ فرمود: فرزندم «محمد» ، سپس «جعفر». سپس حضرت اشاره به روایتی از پیامبر- صلی اللّه علیه و آله- نمود که فرموده است: هنگامی که فرزندم «جعفر» متولد شد او را «صادق» نام گذارید، چرا که پنجم از اولاد او فرزندی خواهد داشت که نامش ‍«جعفر» است و مدعی امامت خواهد بود، پس او نزد خدا «جعفر کذاب»، مفتری به خدا خواهد بود... و او است کسی که قصد کنار زدن پرده الهی به هنگام غیبت ولی خدا را خواهد داشت.

     سپس امام سجاد- علیه السلام- به شدت گریسته و فرمود: گویا «جعفر» را می بینم که طاغیه زمان را تحریک بر تفتیش امر ولی خدا کرده ...، سپس فرمود: غیبت ولی خدا و دوازدهم از اوصیای رسول خدا- صلی اللّه علیه و آله - طولانی خواهد شد. ای ابا خالد! همانا اهل زمان غیبت او که قائل و معتقد به امامت او و منتظر ظهور او هستند برتر از اهل هر زمانی هستند، چرا که به خاطر کثرت فهم و عقل ، غیبت نزدشان به منزله مشاهده است و خداوند آنان آنان را به حق در این زمان به منزله مجاهدان در پیشگاه پیامبر اکرم- صلی اللّه علیه و آله- قرار داده است
مخلص و شیعیان راستین هستند و دعوت گران به سوی دین خدایند. و فرمود: انتظار فرج از برترین گشایش ها است.»‍‍ (کمال الدین و تمام النعمه ، شیخ صدوق ، تحقیق علی اکبر غفاری ، ج 1، ص 319-320، ح 2)

6) بشارت امام محمد باقر علیه السلام:

     ابوبصیر از امام باقر- علیه السلام- نقل کرده که فرمود: « بعد از حسین- علیه السلام - امامان می آیند، نهم از آنان قائم ایشان است.» (الغیبه ، شیخ طوسی ، ص 92)

7) بشارت امام صادق علیه السلام:

     «صفوان بن مهران» از امام صادق- علیه السلام- نقل کرده که فرمود: کسی که به تمام ائمه- علیهم السلام- اقرار کند، ولی «مهدی» را انکار نماید، همانند کسی است که نسبت به همه انبیا اقرار نماید. ولی محمد- صلی اللّه علیه و آله- را انکار کند».از حضرت سؤ ال شد: ای فرزند رسول خدا! «مهدی» کدام یک از فرزندان تو است ؟ فرمود: «پنجمین فرزند از اولاد هفتمی (امام کاظم- علیه السلام -) است، او از شما غایب خواهد شد و بر شما جایز نیست نام او را بر زبان آورید». (کمال الدین و تمام النعمه ، ج 1، ص 333، ح 1)

8) بشارت امام موسی کاظم علیه السلام:

     « محمد بن یعقوب کلینی» با سند خود از علی بن جعفرو او از برادرش امام کاظم- علیه السلام- نقل کرده که فرمود: هنگامی که پنجمین امام از فرزندان هفتمین (امام کاظم -علیه السلام- ) غائب شد و مواظب دینتان باشید، همانا صاحب این امر را غیبتی است به گونه ای که معتقدان به امامت او، از این عقیده باز می گرداند، و این امتحانی است از جانب خداوند....» (الغیبه ، شیخ طوسی ، ص 100)

9) بشارت امام رضا علیه السلام:

     «عبدالسلام بن صالح هروی» می گوید: از «دعبل بن علی خزاعی» شنیدم که می گفت : برای مولایم امام رضا- علیه السلام- قصیده ائی را انشا نمودم که ابتدای آن چنین است:

مدارس آیات خلت من تلاوه و منزل وحی مقفر العرصات

تا رسیدم به این بیت که:

خروج امام لامحاله خارج یقوم علی اسم الله و البرکات

یمیز فینا کل حق و باطل و یجزی علی النعما و النقمات

     در این هنگام ، حضرت به شدت گریست ، سپس سر برداشته و فرمود: ای«خزاعی»! این «روح القدس» بود که این دو بیت را بر زبان تو جاری نمود، آیا می دانی این امام (که در این بیت به او و خروجش اشاره کردی ) کیست ، و چه زمانی خروج می کند؟ گفتم : خیر، ای مولای من ، جز این شنیده ام ، امامی از شما خروج می کند که زمین را از فساد پاک کرده و آن را پر از عدل می سازد، فرمود: ای دعبل ! امام بعد من «محمد» فرزندم ، وبعد از «محمد» فرزندش «علی»، بعد از «علی» فرزندش «حسن»، و بعد از «حسن» فرزندش «حجت قائم منتظر» است که در زمان غیبتش مورد انتظار، و در هنگام ظهورش مورد «اطاعت» است . اگر باقی نماند از دنیا، مگر یک روز، همانا خداوند این روز را طولانی می کند تا این که او خروج کند و زمین را پر از عدل کند، پس از آن که پر از جور شده است ، و اما این که چه زمانی قیام می کند این خبر دادن از وقت است ، همانا پدرم ، از پدرش ، و او از پدرانش روایت نموده است که ، به پیامبر اکرم- صلی اللّه علیه و آله- گفته شد: ای رسول خدا! چه زمانی «قائم» از ذریه تو قیام می کند؟ فرمود: مثل آن ، مثل قیامت است که خداوند درباره آن فرموده : «لا یجلیها لو قتها الا هو ثقلت فی السموات و الارض لایاتیکم الابغته.» (کمال الدین و تمام النعمه ، ج 2، ص 372-373، ح 6)

10) بشارت امام جواد علیه السلام:

     «صقر بن ابی دلف» می گوید: از امام جواد- علیه السلام- شنیدم که فرمود: «همانا امام بعد از من ، فرزندم علی است. فرمان او فرمان من و گفتار او، گفتار من و اطاعت او اطاعت من است. امام بعد او فرزندش «حسن» است که فرمان او فرمان پدرش و گفتار او گفتار پدرش و اطاعت او اطاعت پدرش است.» سپس ساکت شد. عرض نمودم : پس امام بعد از «حسن» کیست ؟ حضرت در این هنگام به شدت گریست و فرمود: «بعد از «حسن» فرزندش «قائم بالحق و منتظر» است.» عرض کردم : ای فرزند رسول خدا! چرا «قائم» نامیده شده ؟ فرمود: «زیرا، بعد از فراموشی نامش، و ارتداد بیشتر قائلین به امامتش قیام می کند.» عرض نمودم : چرا «منتظَر» نامیده شده ؟ فرمود: «چون او را غیبتی است که روزگارش طولانی است و «مخلِصین»، انتظار خروجش را خواهند کشید و «شکاکان» او را انکار خواهند کرد، و انکار کنندگان یاد او را مورد تمسخر قرار می دهند، و افرادی در تعیین زمان خروجش دروغ خواهند گفت ، و تعجیل گران در خروجش هلاک خواهند شد، و اهل تسلیم نجات خواهند یافت.» (کمال الدین و تمام النعمه ، ج 2، ص 378، ح 3)

11) بشارت امام هادی علیه السلام:

انشا الله حدیثی در اینمورد پیدا کرده و خدمت دوستان ارائه می­دهیم. و من الله توفیق

12) بشارت امام حسن عسکری علیه السلام:

     «إن الامام وحجة الله من بعدی ابنی ، سمی رسول الله صلى الله علیه وآله وکنیة ، الذی هو خاتم حجج الله ، وآخر خلفائه ، وقال : ممن هو یا بن رسول الله ؟ قال : من ابنة ابن قیصر ملک الروم ، ألا إنه سیولد ویغیب عن الناس غیبة طویلة ثم یظهر»

     ترجمه: محمد بن عبد الجبار روایت کرده از حسن بن علی ( ع ) درباره جانشین پس از وى پرسیدم حضرت فرمود : امام و حجت خدا پس از من پسرم می باشد، وى هم نام و کنیه رسول خدا ( ص ) است، او آخرین حجت خدا و اوصیاى اوست، گفت: اى فرزند رسول خدا ( ص )، آن فرزند از چه کسى بوجود می آید؟ فرمود : از نوه پسرى قیصر، پادشاه روم، آگاه باش، او متولد خواهد شد و در غیبتى طولانى از مردم نهان میگردد، و سپس ظهور می کند ..

در زمان حاضر ولایت و وصایت نبویه به وجود مبارک حجت بن الحسن علیه السلام  اختصاص دارد

و اوست که واسطه میان خدا و خلق می‌باشد :  و بیمنه رُزق الوری و بوجوده تثبت الأرض و السماء؛ به برکت وجود نازنین اوست

که به همه موجودات روزی داده می‌شود و به وجود شریف اوست که زمین و آسمان پایدار مانده است بحارالانوار/ج26/ص557

خدمت بزرگواران عزیز دو سرود زیبا پیرامون

امام عصر علیه السلام تقدیم می کنم

 دانلود تراک :بشتاب ای منجی عالم  

  دانلود تراک: جان عالم بر لب آمد