امروزموضوعی پیش اومد که من رو خیلی خیلی متاثر کرد. توی دفتر دبیرستان نشسته بودیم خواهر یه دانش آموز اومد و گفت تحقیق خواهرم رو براش آوردم . همکارم ازش پرسید چرا خواهرتون روز اردو ،غیبت کرد و مدرسه نیومد. گفت که  پدرمون فوت کرده ، مادرمون در بیمارستان مشهد بستریه . گفتیم فرصت خوبیه بریم عیادتش .

من ازش پرسیدم : بیماری مادرتون چیه ؟ گفت : سرطان پیشرفته .اول بیماریش خیلی پیشرفت نکرده بود ولی به دلیل اینکه دکترای اینجا دیر تشخیص دادند بیماریش قسمتهای دیگه ی بدنش رو درگیر کرد. ازش پرسیدم مادرتون چند سال داره ؟ گفت حدود چهل و دو – سه سالشه. برادرم که از ما بزرگتره الان پیششه . من و خواهرم تنها زندگی می کنیم .

دیگه نخواستم بیشتر از این با سوالاتم ناراحتش کنم . فقط برامادرشون دعا کردم که خدای متعال زودتر شفاشون بده و این دخترای دل شکسته شاد بشن.

سالروزمیـلاد با سعـادت
اسوه عفـاف و نجـابت ، کـوثـر نبـوت ،
یاس حیـدر ، ام الائمه ، سیدة نساء العالمین
حضرت فاطمه زهرا(س)
بر حضـرت ولـی عصـر(عج) ، شیعیان و محبان اهل بیت
تبریک و تهنیت باد

زن قرآنی به همان اندازه که در اجتماع وظایف سنگینی دارد. حقوق قابل توجهی را نیز دارا می‌باشد. خداوند در آیه 228 سوره بقره چنین می‌فرمایند:

«..... وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بالمعروف.....»

«..... برای زنان همانند وظایفی که بر دوش آن‌هاست، حقوق شایسته ای قرار داد شده است.»

قرآن زمانی که وظایف و تفکرات مشترک از زن و مرد می‌خواهد با جمله «یا ایها الانسان یا ایها الذین ءامنوا» خطاب می‌کند چه زن چه مرد، زمانی که با هر کدام جداگانه مبحث را می‌خواهد در میان گذارد خطاب مستقیم می‌کند.

قرآن یک مجموعه قوانین نیست که خشک و بدون تفسیر باشد. قرآن داستان حضرت آدم و وسوسه آدم و حوا را به روشنی بیان می‌کند که بگوید هر دو فریب خوردند و هیچ کدام را گناه کارتر از دیگری نمی‌داند. در قرآن داستان‌ها و حکمت‌های فراوان ذکر شده است.

قرآن رسیدن به مقام‌های روحانی را کسبی می‌داند که با رنج بردن و با کار کردن در جهت حق و گام برداشتن در این مسیر می‌توان به آن رسید و مختص یک گروه خاص نیست، یعنی زنان نیز می‌توانند به درجات بالای روحانی برسند و داستان‌هایی که بیان می‌کند مانند داستان حضرت آسیه و مادر حضرت موسی و دختران شعیب گواه بر مطلب خود می‌گیرد.

بنابراین دین اسلام بین زن و مرد در مجلس شدن به کرامت دینی فرقی نگذاشته و ملاک را تقوا و پرهیزگاری می‌داند. در آیه 13 سوره حجرات خداوند تبارک و تعالی چنین می‌فرمایند:        «... إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ ... »

مودت رابطه دوستانه عمیق است که از عشق سرچشمه می‌گیرد و عشقی که همیشگی باشد یک دوستی معنی دار است و رحمت هم به معنای شفقت و دلسوزی است

 

اصبغ بن نباته از امیر المومنین (ع)نقل مى کند که فرمود: سوگند به آن کسى که محمد(ص) را به حقیقت برانگیخته و خاندانش را گرامى داشته ، هیچ چیز از وردها و دعاها نیست که شما آنها را بجویید از براى محافظت مرض و از سوختن ، غرق شدن ، دزدى ، گمشده و گریختن چهارپایان ، مگر این که در قرآن است . هر که خواهد از من بپرسد - تا به او جواب گویم .
مردى برخاست و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین(ع) براى ایمنى از دزد اگر آیه اى در قرآن است ، به من بگو؛ زیرا که پیوسته شب ها از من دزدى مى شود.
فرمود: چون به بستر خواب رفتى - این آیه را تا آخر سوره بخوان -: ((قل ادعوا الله او ادعوا الرحمن ایاما تدعوا....)) تا آن جا که مى فرماید: و کبره تکبیرا.⁽⁴³⁵⁾
و پس از آن فرمود: هر کس در بیابان خالى از سکنه شبى را به سر برد - آین آیه را خواند:
((ان ربکم الله الذى خلق السموات و الارض فى سته ایام ثم استوى على العرش ...)) تا آن جا که مى فرماید: ((تبارک الله رب العالمین ))⁽⁴³⁶⁾ فرشتگان او را محافظت کنند و شیاطین از او دور گردند.
بعد آن مرد به مسافرت رفت ، به ویرانه اى رسید، شب را در آن جا خوابید، ولى این آیات را نخواند. شیطان به سراغ او رفت و بینى او را گرفت . در این حال رفیق شیطان به او گفت : او را مهلت بده ، آن مرد - از این حرف - بیدار شد و آیه را خواند، همان آیه اى را که امیرالمؤمنین (ع)فرموده بود.
در این حال شیطان به رفیقش گفت : خدا بینى تو را به خاک مالید. اکنون باید تا به صبح او را پاس دارى کنى . چون صبح شد. نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و جریان را گفت : بعد از آن عرض کرد: یا على در سخن شما شفا و راستى یافتم . وقتى آفتاب بالا آمد به آن جا رفت و جاى موهاى شیطان را در زمین دید.⁽⁴³⁷⁾
بلى ، اگر کسى به آیات قرآن معتقد باشد، و آنها را ((وحى )) و از جانب خدا دانسته و بداند که خواندن آنها اثر دارد و با همان اعتقاد بخواند اثر خواهند داشت .
اگر چه بعضى معتقدند که هر چه باید واقع شود، مى شود و چیزى نمى تواند جلوى آن را بگیرد؛ ولى خداوند متعال خودش در قرآن مى فرماید:
یمحو الله ما یشاء و یثبت و عنده ام الکتاب .
((خداوند هر چه را که بخواهد - از چیزهایى که براى انسان مقدر کرده - محو و نابود مى کند و چیزهاى دیگر را به جاى آنها برقرار مى کند و پیش ‍ خدا است ام الکتاب (لوح ) محفوظ))

حق مادر از "رسالة الحقوق" امام سجاد؛

ترجمه آقای علی شیروانی

حق مادرت آن است که بدانی او تو را چنان برداشته [و در رحم خویش نگداشته و پرورش داده] که کسی دیگری را بدان ‌گونه برنگیرد،

و از میوه‌ی دل خود تو را چنان تغذیه نموده که هیچ کس دیگری را آن گونه طعام ندهد.

و به راستی تو را با گوش و چشم و دست و پای و پوست و تمام اعضاء و جوارحش [و با تمام وجود] نگهداری کرده،

و این نگهداری را با خوش‌رویی و دلشادی همراه ساخته،

و هر ناگواری و درد و سختی و نگرانیِ [دوران بارداری را] تحمل کرده

چنان که دست تعدی [آفات و بلایاء] را از تو دور ساخته،

و تو را بر زمین نهاده و خشنود بوده است که تو سیر باشی و او خودش گرسنه مانَد،

و تو لباس بر تن داشته باشی و او برهنه باشد،

و تو را سیراب سازد و خودش تشنه ماند،

و تو را در سایه قرار دهد و خودش زیر آفتاب بسر برد،

و با بیچارگی خود تو را نعمت دهد،

و با بیخوابی خود به تو لذت خواب را چشاند،

و شکمش ظرف وجود تو بوده،

و دامنش پرورشگاه تو،

و پستانش چشمه‌ی نوش تو،

و جانش نگهدارت بوده است.

سرد و گرم دنیا را برای تو و به خاطر تو چشیده است،

پس برای قدرشناسی از این همه [...] او را سپاس‌گزار باش، و جز یاری و توفیق خداوند نخواهی توانست این همه را قدردانی کنی.