شکر نیز همچون سایر خصلتهای اخلاق دینی، هم آثار دنیوی و هم بازتاب اخروی دارد، آثار دنیوی آن افزایش و برکت در نعمت است و بازتاب اخروی آن بهشت جاودان الهی است.
الف) افزایش نعمت: از مشخصه های اصلی اخلاق دینی بیان آثاری است که توجیه بشری آن را بر نمی تابد. افزایش نعمت در اثر شکر، که هم در قرآن و هم در سنت بر آن تأکید شده است، از آن جمله است. به این معنی که مثلا افزایش مال در اثر شکر چیزی نیست که علم اقتصاد بشری توان اقامه دلیل علمی تجربی بر آن داشته باشد.
امام صادق(علیهالسلام) می فرماید:
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرموده اند: هنگامی که در سپاسگزاری گشوده است درِ افزایش نیز باز است.
به کسی که سپاسگزاری دادند افزایش نیز دادند.
خداوند نعمتی به بنده خویش نداد که بنده او از صمیم قلب آن را بشناسد، و در ظاهر با زبان خدا را ستایش کند، و سخنش تمام شود، مگر این که برای او به افزونی نعمت امر شود.
ب) بهشت: امام صادق(علیهالسلام) می فرماید:
مردی آب می نوشد و خدا بهشت را برای او واجب می کند، به این صورت که او ظرف آب را بر دهانش می گذارد "بسم الله" می گوید و آنگاه می آشامد، سپس با آن که اشتها دارد، دور میکند و خدا را حمد میکند. باز برمی گردد و می آشامد، باز دور می برد و حمد می کند و ... خدای عزوجل بهشت را به همین سبب برایش واجب می کند.
منبع: ایران ناز
