حرم امام حسین(ع) کعبه دلهاست .

و این کعبه طوافگاه زائران و قبله امیدواران و دارالشفاى

دردمندان و پناهگاه توبه کنندگان و گنهکاران است.

آرى، عاشقان کویش و دلباختگان رویش ، پروانه‏وار خود را در اطراف ضریح مطهرش گردانیده

و بهآتش عشق و محبت او، پر و بال خویش را مى‏سوزانند

و اشک شوق و اشتیاق بر چهره و رخسار

مى‏افشانند، و بر مظلومى و مصیبتهاى او و خاندانش ناله سر مى‏دهند

براستى

«این چه شمعى است که جانها همه پروانه اوست».

برگرد حریم تو ، که دست طلب ماست‏

چون دامن شمعى است، که پروانه بگیرد

فضل و شرافت کربلا و مرقد مطهر سیدالشهدا (ع) چنان است که امام صادق (ع) فرمود:

«قبر ابى عبدالله الحسین (ع) از آن روزى که در آنجا دفن شد،

باغى از باغهاى بهشتى است» (1).

1- سیرهء امامان (ترجمهء اعیان الشیعه ), علامه سید محسن امین , ص 220ـ و زندگانى چهارده معصوم ,
عمادزاده , ج 2 ص 137

منبع:عاشورا