استاد محترم در خصوص اظهار محبت معصومین علیهم السلام به حضرت بقیه الله ارواحنا فداه در کتاب ارزشمند انوار صاحب الزمان علیه السلام در پاسخ سوال 150 می فرمایند:
پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله و سلم فرمود: پدرم به قربانت مادرم به قربانت هم اسم من شبیه من ای کسی که هم اسم من هستی ای کسی که شبیه من هستی ای کسی که شبیه موسی بن عمران است.
امیرالمومنین علیه السلام با یکی از اصحاب نشسته بودند اهی کشیدند و فرمودند: «شوقا الی رویته» چقدر من دوست دارم که او را ببینم. در خطبه ای دیگر فرمود: چقدر من شوق دارم ان اصحاب و یاران و دوستانش را ببینم.
امام باقر علیه السلام می فرماید: اگر من زمان ان حضرت را درک می کردم خودم را با او نگه می داشتم در خدمت او بودم« اما انی لو ادرکت لابقیت نفسی لصاحب هذا الامر».
روزی دیگر امام باقر علیه السلام فرمودند: « بابی و امی المسمی باسمی و المکنی بکنیتی السابع من بعدی».
پدرم به قربانت, مادرم به قربانت, هم اسمش اسم من است هم کنیه اش کنیه ی من.
در کتاب غیبت نعمانی و بحار الانوار این روایات گفته شده هفتمی بعد از من است.
باز می فرمایند: « بابی یملا الارض عدلا و قسطا کما ملئت ظلما و جورا» پدرم به قربان کسی که دنیا را پر از عدل و داد می کند همان طوری که پر از ظلم و جور شده باشد.
امام صادق علیه السلام می فرماید: « و لو ادرکته لخدمته ایام حیاتی» اگر من زمان او را درک می کردم تا وقتی زنده هستم خدمتگزارش بودم باز در جای دیگر می فرماید: «سیدی غیبتک اوصلت مصابی بفجایع الاید» اقا جان غیبت تو تمام مصائب مرا به فجایع ابدی وصل کرده است.
امام کاظم علیه السلام فرمود: « بابی من لیله برعی النجوم ساجدا او راکعا»
پدرم به قربان ان کسی که ستارگان شبها او را مشاهده می کنند که تا صبح رکوع می کند و سجود می کند.
« بابی من لا یاخذه فی الله لومه لائم».
پدرم به قربانت ای اقایی که وقتی کسی ملامتت می کند که (چرا این طوری هستی ) هیچ تاثیری در تو نمی کند.
امام کاظم علیه السلام فرمود: « بابی القائم بامر الله» .
پدرم به قربانت ای کسی که به امر الهی ایستاده ای تا اوامر پروردگار را اطاعت کنی.
امام هشتم علیه السلام فرمود: « بابی و امی سمی جدی و شبیهی و شبیه موسی بن عمران».
پدر و مادرم به قربان کسی که هم اسم جد من است و شبیه خود من است و شبیه موسی بن عمران است.
همه ی ائمه خطاب به حضرت بقیه الله علیه السلام گفته اند پدرم و مادرم به فدایت و این بزرگترین جمله ای است که انسان در مقام محبت باید بگوید و متاسفانه اکثرا نام حضرت روحی فداه را با بی احترامی می برند.
