موسی شدی که معجزه ای دست وپا کنی
راهی برای رد شدن قوم، وا کنی

زنجیر های زیر گلویت مزاحم اند
فرصت نمی دهند خودت را دعا کنی

در یک بدن بجای همه درد می کشی
می خواستی تمام خودت را فدا کنی

وقت اذان مغرب این تازیانه هاست
وقتش رسیده است که افطار وا کنی

مثل علی عروج نمازت امان نداد
فکری به حال فاصله ی ساق پا کنی

عیسی مسیح من به صلیبت کشیده‌اند
اینگونه بهتر است خدا را صدا کنی

حالا میان قحطی تابوت های شهر
باید به تخته های دری اکتفا کنی


سروده ی علی اکبر لطیفیان