حق مادر از "رسالة الحقوق" امام سجاد؛
ترجمه آقای علی شیروانی
حق مادرت آن است که بدانی او تو را چنان برداشته [و در رحم خویش نگداشته و پرورش داده] که کسی دیگری را بدان گونه برنگیرد،
و از میوه‌ی دل خود تو را چنان تغذیه نموده که هیچ کس دیگری را آن گونه طعام ندهد.
و به راستی تو را با گوش و چشم و دست و پای و پوست و تمام اعضاء و جوارحش [و با تمام وجود] نگهداری کرده،
و این نگهداری را با خوش‌رویی و دلشادی همراه ساخته،
و هر ناگواری و درد و سختی و نگرانیِ [دوران بارداری را] تحمل کرده
چنان که دست تعدی [آفات و بلایاء] را از تو دور ساخته،
و تو را بر زمین نهاده و خشنود بوده است که تو سیر باشی و او خودش گرسنه مانَد،
و تو لباس بر تن داشته باشی و او برهنه باشد،
و تو را سیراب سازد و خودش تشنه ماند،
و تو را در سایه قرار دهد و خودش زیر آفتاب بسر برد،
و با بیچارگی خود تو را نعمت دهد،
و با بیخوابی خود به تو لذت خواب را چشاند،
و شکمش ظرف وجود تو بوده،
و دامنش پرورشگاه تو،
و پستانش چشمه‌ی نوش تو،
و جانش نگهدارت بوده است.
سرد و گرم دنیا را برای تو و به خاطر تو چشیده است،
پس برای قدرشناسی از این همه [...] او را سپاس‌گزار باش، و جز یاری و توفیق خداوند نخواهی توانست این همه را قدردانی کنی.
