2) همرنگی با اجتماع

از انگیزش های دیگری که قطعاً در بسیاری از خانم ها علت اصلی بدحجابی است، میل

به پذیرفته شدن توسط جامعه است. انسان دوست دارد که بقیه به او احترام بگذارند و

توسط جامعه پذیرفته شود و یا لااقل مطرود مردم نباشد. جو امروز جامعه ی ما در

بسیاری از شهرها، جو بدحجابی است و در این محیطها اگر زنی بخواهد باحجاب باشد

به نوعی خود را از محیط اطرافش جدا ساخته است و این خلاف میل به پذیرفته شدن در

میان مردم است. این مسئله در درون فامیل و در بین نوجوانان و جوانان همسال اهمیت

بالاتری می یابد.

در مورد این انگیزه ی باطل باید گفت اولاً کسی خود را همرنگ محیط می کند که دارای

شخصیت و هویت قوی و مستقل نباشد و لذا سعی می کند با یکرنگ شدن با جامعه به

خود هویت ببخشد. بنابراین کسی که در مقابل تغییر و تحولات متعدد جامعه اش مقاومت

می کند و آگاهانه بر کاری که درست است استقامت می ورزد، همتی والاتر و شخصیتی

قوی تر دارد. ثانیاً قرآن کریم می فرماید ولا تزر وازرة وزر أخرى یعنی هیچ گناهکاری عذاب

گناه دیگری را نخواهد دید (انعام/164) و این بدان معناست که همرنگ شدن با جامعه

باعث نمی شود گناه بدحجابی از ما ساقط شود و به دوش مردم یا مسئولین فرهنگی

بیفتد، خیر، حتی اگر همه هم بدحجاب شوند، حجاب باز واجب خواهد بود و همه ی

بدحجابان جزای این گناه را خواهند چشید. ثالثاً اگر ما خود را به اجتماع بسپاریم کارمان

به هرجایی ممکن است کشیده شود. در همین جامعه ی خودمان روزی بدحجابی

منحصر بود به بیرون گذاشتن مقداری از موها، سپس این مقدار بیشتر و بیشتر شد،

سپس آرایش های غلیظ به آن اضافه شد، سپس لباس های تنگ به بازار آمد، سپس

شلوارهای کوتاه و آستین های کوتاه مد روز شد و ... خب اگر ما بخواهیم به هر قیمتی

در میان دوستانمان پذیرفته شویم، باید از خیلی عقائد و باورهایمان دست بکشیم و این

واقعاً ظلم به خود است.

خداوند انتقام خواهد گرفت از کسانی که زنهای چادری را مسخره می کنند و اینگونه

زمینه را برای خروج زن از این حصار امن فراهم می نمایند و با عقب مانده خواندن و

متحجر دانستن باحجاب ها، بدحجابی را ترویج می نمایند. آری انتقام الهی در انتظار

ایشان است اما وظیفه ی زنان نیز به جای خود باقی است و آنان نیز نباید در

مقابل این آمرین به منکر و نهی کنندگان از معروف خود را ببازند.