در مورد این روز خاص در سنت ایرانیان، احادیث و روایات متعددی وارد شده است که نشانگر توجه خاص به آیین و سنت دیگر ملل از سوی اسلام است؛ چنانکه در برخی روایات به اصل نو شدن و تجدید بهار طبیعت و همچنین خود نوروز اشاره شده است. در این جا به برخی از این احادیث اشاره می کنیم.
شیخ صدوق نقل می کند: «برای علی(ع) هدیه نوروز آوردند. فرمود: «این چیست؟» گفتند: ای امیرمومنان! امروز، نوروز است. فرمود: هر روز ما را نوروز سازید! (من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 300)
در روایت دیگری که در همان کتاب نقل شده آمده است که حضرت علی(ع) فرمودند: «هر روز ما نوروز است.»(همان)
در روایت دیگری که از شیخ طوسی نقل شده، گفته شده است که: «امام صادق(ع) در روز نوروز فرمود: هنگامی که نوروز شد، غسل کن و لباس پاکیزه بپوش و خودت را خوش بو ساز و آن روز را روزه بدار. پس هنگامی که نماز ظهر و عصر و نافله های آن را بجای آوردی، نمازی چهار رکعتی بگزار که در رکعت اول آن، سوره حمد و ده مرتبه سوره قدر را می خوانی. در رکعت دوم آن، سوره حمد و ده مرتبه سوره کافرون را می خوانی. در رکعت سوم آن، سوره حمد و ده مرتبه سوره توحید را می خوانی و در رکعت چهارم، سوره حمد را با سوره های فلق و ناس. پس از نماز هم سجده شکر می گزاری و دعا می کنی. ]بدین صورت[ گناهان پنجاه ساله ات بخشوده می شود.» (وسائل الشیعه، ج 12، ص 428)
می گوید: در روز نوروز، بر امام صادق(ع) وارد شدم. فرمود: «آیا این روز را می شناسی؟» گفتم: قربانت گردم! این روز را فارسیان گرامی می دارند و به یکدیگر هدیه می دهند. فرمود: «سوگند به خانه کعبه که این، رمزی دیرینه دارد و برایت روشن می سازم تا آگاه گردی.» گفتم: سرورم! آموختن این امر از شما برایم بهتر از آن است که مردگان زنده شوند و دشمنانم بمیرند.
آن گاه فرمود: «ای معلی! روز نوروز، همان روز است که خداوند از بندگان پیمان گرفت او را بپرستند و به او شرک نورزند، به پیامبران و حجت هایش بگروند و به امامان ایمان آورند. این همان روز است که خورشید طلوع کرد، بادها وزیدن گرفت و گل های زمین روییدند. این همان روزی است که کشتی نوح(ع) بر ساحل جودی آرامش یافت و همان روزی است که خداوند، گروهی چند هزار نفره را که از ترس مرگ از خانه ها بیرون رفته بودند زنده ساخت؛ پس از آن که آنان را میرانده بود. این، روز فرود جبرئیل بر پیامبراسلام (ص) است و روزی است که پیامبر(ص)، امام علی(ع) را بر دوش گرفت تا بت های قریش را در مسجدالحرام شکست و در همین روز، ابراهیم، بت ها را شکست. این همان روزی است که پیامبر(ص) به یارانش دستور داد با علی(ع) بیعت کنند و در همین روز، علی(ع) را برای بیعت گرفتن از جنیان فرستاد. در همین روز، دومین بیعت با امیرالمومنین انجام شد. در همین روز بر نهروانیان پیروز شد و «ذوالثدیه» را به قتل رساند. در این روز، قائم ما و صاحبان حکومت قیام کنند و در همین روز، قائم ما بر دجال پیروز گردد و او را در زباله دان کوفه به دار آویزد. در هر روز نوروزی، ما آرزوی فرج داریم؛ چرا که آن از روزهای ما و شیعیان ماست. فارسیان، آن را گرامی داشتند و شما آن را ضایع کردید.»
و فرمود: یکی از پیامبران بنی اسرائیل از خداوند پرسید چگونه مردمانی را که خارج شدند، زنده می کند. خداوند بدو وحی کرد که در نوروز، آب بر قبر آنان بپاشد و آن، اولین روز سال فارسیان است و آنها زنده شدند، در حالی که سی هزار نفر بودند. از همین جا پاشیدن آب در نوروز، سنت شده است.
گفتم: آیا نام های روزهای فارسی را به من تعلیم نمی دهی؟ فرمود: ای معلی! اینها روزهایی کهن از ماه هایی کهن است. هر ماه، سی روز است، بدون کم و کاست. (بحارالأنوار، ج 56، ص 91)
در حدیث دیگری، مفضل، فرزند عمر از امام صادق(ع) نقل می کند که: خداوند بر حزقیل، وحی فرستاد که: «این روز، روزی گرامی و بلندمرتبه نزد من است. با خود عهد کرده ام هر مومنی در این روز از من حاجتی بخواهد آن را برآورده سازم و آن روز، نوروز است.» (مستدرک الوسائل، ج 1،ص 471)