امروز مدرسه ی ما حال و هوای خوبی داشت .

بوی عید ،

هوای دل چسب که خبر از فصل زیبای بهار میده

و از همه مهم تر کمک های مردمی

که برای دانش آموزان جمع آوری شده بود

روح و جان آدم رو زنده می کرد .

برنج ، روغن ، قند ، چای ، شکلات ، مانتو و کفش

اقلامی بودند که برای دانش آموزان بی بضاعت

و خانواده های آنها خریداری شد .

چه بهار زیبایی می شه وقتی همدلی باشه .

غم دیگران خوردن ، یاری به افراد بی بضاعت و کم بضاعت ،

محبت به همنوع حتما باید در قلب کسانی که خودشون

رو پیرو راه ائمه (ع) می دونند باشه .

تنها شاد بودن هیچ لطفی نداره .

اشک شادی رو در چشم یک یتیم دیدن ،

دست یک مستمند از کار افتاده رو گرفتن ،

سر و سامان دادن به خانواده هایی که

تنها خرجی آنها یارانه است از سال های پی درپی عید گرفتن

و شاد بودن بی انفاق بسیار زیباتره .

وقتی موقع ساعت تحویل به درگاه خدای متعال

زمزمه می کنیم حوّل حالنا الی احسن الحال

خودمون باید در این راه همّت داشته باشیم .

یا مقلّب القلوب ،

قلب ما را از محبّت خودت لبریز فرما .

یا مدبّر ،

زندگی دنیوی و اخروی ما را به بهترین وجه تدبیر فرما .

یا محوّل ،

تحوّلی بزرگ در جسم و روح و فکرمان ایجاد فرما

تا به تو نزدیک و نزدیک تر شویم.

حال ما را با ظهور منجی عالم ،

امام زمان (عج)  به بهترین حال

متحوّل فرما.