دیروز در یک کلاس مذهبی حضور داشتم
کتابی که می خوندیم در مورد سرای سرمدی بود.
این که انسان وقتی زمان مرگش فرا میرسه
چه اتفاقاتی براش می افته .
اون لحظه ای که حس می کنه داره می میره با چه صحنه هایی
مواجه میشه .
این طور نوشته بود که وضعیت مؤمنان و کافران کاملا متفاوته .
نوشته بود براساس آیات و روایات لحظه ی مرگ حجاب از جلوی
چشم انسان کنار میره و حقایق عالم رو مشاهده می کنه .
مؤمن شاد و بدکار پشیمان میشه
و پاداشها و کیفرها از همون لحظه آغاز میشه .
« آنان که فرشتگان جانشان را در حالی که بر خود ستمکار بوده اند
می گیرند از در تسلیم در می آیند و ( می گویند ):
«ما هیچ کار بدی نکردیم .» چرا! (می کردید )بی گمان ،
خدا به آن چه می کردید ،داناست.» نحل 16
امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند :
«هیچ کس نیست که روحش از بدن جدا شود
مگر اینکه می داند جایگاهش کجاست ؛ به بهشت روانه می شود
یا به آتش ؟ دشمن خداست یا دوست او ؟
پس اگر دوستدار خدا باشد ، درهای بهشت به رویش گشوده می گردد
و راه های آن بر او آشکار می گردد و بر نعمت هایی که خدا
برای او فراهم ساخته است می نگرد
و از هر کاری فراغت می یابد و هر سنگینی از او برداشته می شود
ولی اگر او دشمن خدا باشد ،
درهای جهنّم به رویش باز می شود و راه های آن بر او آشکار می گردد
و به عذاب هایی که خدا برای او در جهنّم آماده کرده است می نگرد .
پس با هر ناپسندی روبرو می شود
و به هر گونه بدی ، فرو می افتد .
تمامی اینها در هنگام مرگ می باشد و آدمی طیّ آنها به یقین خواهد رسید .
تفسیر صافی 13/133 به نقل از امالی شیخ طوسی
پس پروردگارا پیوسته به درگاهت طلب آمرزش می کنم
و همیشه این دعا را می خوانم :
اللهم انی اسئلک توبه قبل الموت و راحته عند الموت
و المغفره بعد الموت و العفو عند الحساب .
خداوندا قبل از مردنم توفیق توبه کردن به من عطا فرما
و مردن را راحتی من قرار ده
و بعد از آن مرا بیامرز و در هنگام حساب مرا ببخش .
