این روزهای آخر سال که همه جا پر از حال و هوای عید است
این روزها که بندهای رخت اکثر خانه ها پر از ملافه های سفید
و رنگی و پشت بامها پر از قالیچه های شسته و تمیز است.
این روزها که یکی یکی بساط ماهی فروشهای قرمز
توی خیابانهای شهر علم می شود..
این روزها که آفتاب گرم و بی حال میخورد به شانه های پیرمردهای
لم داده روی صندلیهای پارکها..
و گاهی هم باران ریزی می بارد
که حس خوبی در دل آدم ایجاد می شود....
خلاصه این روزها که همه چیز بوی بهار می دهد
دلم میخواهد خانه تکانی کنم در زندگیم در دلم..در همه چیز...
نگرانی های مداوم این همه سال را میخواهم از خانه دلم بیرون کنم
تا دیگر مجالی برای آزارم پیدا نکنند.....
میخواهم آرام باشم و باور کنم که:
اسم اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش....
میخواهم حساسیتهای بیش از حد و بیجا را از خانه دلم آنقدر دور کنم
که دیگر دست به روح و جان و زندگی ام نرسد...
میخواهم ذهن و دل خزان زده و یخ زده را جارو کنم
و گوشه گوشه دلم را گلدانهای
شمعدانی و سنبل و بنفشه بکارم .
می خواهم...........
