در طول این دو ماهی که مطالب وبلاگم رو به امام حسین (ع)

و شرح حال مصائب عاشورا اختصاص دادم

فقط توانستم اندکی از مصیبتهایی را که یزیدیان

بر خاندان پیامبر (ص) وارد آوردند بیان کنم

و بسیاری از مطالب ناگفته باقی ماند..

به قول شاعر : دست ما کوتاه و خرما بر نخیل .

در پایان و به عنوان حسن ختام یکی از اشعارم را که به نوعی

همدردی با حضرت زینب (س) است می نویسم

امیدوارم که در روز بازپسین آن بانوی صابره دستگیر ما باشد

ان شاالله.

و سروده ی من :

بگو خواهر از احوال دل زار/بگو زینب تو از این جور کفار

بگو خواهر چرا رنگت پریده/چرا خون از از دو چشمانت چکیده

بگو زینب از آن سجاد بیمار/از آن طفلان بی بابا در آن حال

بگو آخر کجایند آن دلیران/علی اکبر جوان شیر مردان

ابوالفضل آن علمدار رشیدت/علی اصغر همان طفل صغیرت

بگو زینب از آن صحرای محشر/از آن یار خدا در قلب لشکر

بگو از تشنه کامی های ابرار/از اعمال و جنایت های کفار

بگو خواهر یتیمان و زنان را/چه آمد برسر از ظالم صفتها

بگو از کوفیان ظلم پیشه/که لعنت باد بر آنان همیشه

بگو جانم به قربان تو خواهر/از آن شاه عرب میر دلاور

از آن شمر لعینی که از سر فرّ/جدا کرد آن مطهرسر زپیکر

که ناگه در بهشت از آه زهرا/خروشی شد که دردا واحسینا

زمین از آه زهرا در فغان شد/بنالید و جهانی در جهان شد

 جهنم بانک زد الله اکبر/ندا ده تا کنم دنیا به یکسر

زمین لرزید و در پی آسمان هم/بغرّید و به خون آراست ماتم

ملائک بر سر و بر سینه کوبان/سوی جسم بدون سر شتابان

بگو اری تمام غصه ات را/که مرهم نیست بر این زخم عظما

«التماس دعا »