بسیاری از ما، به واسطه همین اندیشه و متعاقب آن به خاطر رعب و ترسی که از عواقب آن در اذهانمان پدیدار می شود سعی می کنیم خود و عزیزان مان را از اعتیاد بر حذر داریم و دور آن را خط قرمز پررنگی بکشیم و از صد فرسنگی  کلمه اعتیاد هم نگذریم چه برسد که بخواهیم دستی بر آتش زده  و یکی از انواع آن  را به بوته ی آزمایش بگذاریم .

در این یادداشت سعی داریم از اعتیاد نهانی صحبت کنیم که هر گز  آن را اعتیاد نپنداشته و نمی پنداریم. گفتمانی صریح و به دور از تعصب، از شده ها و بوده های این اعتیاد خواهیم داشت که بی شک ،هر عقل سلیمی را به تفکر وا می دارد!

برخی از ما ایرانیان مبتلا به اعتیادی هستیم که خانمان سوزی این اعتیاد هزاران مرتبه بدتر از اعتیاد جسمی است، اعتیادی که شاید علی الظاهر اعتیاد نامیده نمی شود اما می تواند  روان مان را نیز به همراه جسممان دچار اضمحلال و نابودی تدریجی کند، هویت شخصی و اجتماعی حتی ملی مان را زیر سوال برد و ارکان زندگی مشترک و خانوادگی مان را ناپایدار و سست نماید و نسلی را  که زمانی ماحصل زندگی ها نامیده می شد آشفته و سرگردان و بی هویت  به بار آورد !

متعجب نشوید وقتی که می شنوید این اعتیاد ماحصل علم و تکنولوژی نوین است!

شاید هرگز گمان نبرید که، هم اکنون نیز، در بساط آن اعتیاد همسفره اید!

در  کمال ناباوری شما، باید بگوئیم: چند سالی است ،  ماهواره عضو همیشگی، بسیاری از  خانواده های ایرانی محسوب می شود.  نفوذ این تکنولوژی نوین تا بدان جایی است که گاها بیش از دیگر  اسباب زندگی، ضروری به نظر می آید و بسیاری از افراد را ترغیب به تهیه آن می کند.  

به یقین می دانم در گفتمانهای روزمره ی خود بارها و بارها از محسنات و یا معایب آن، سخن گفته اید و بر حسب شرایط مقتضی، درصدد تمجید و یا نهی آن برآمده اید، نمی گوئیم آگاهانه یا نا آگاهانه، به هر صورت آن را زیر نگاه ذره بینانه ی خود و دیگران کاویده اید و به کرات بررسی اش نموده اید! ناراحت نشوید اگر بگوئیم بعد از هر موشکافی ، به این نتیجه رسیده اید که باید آستینی بالا بزنید و کاری کنید! اما هر بار ذهن آشفته ی خود را به گونه ای فریفته ائید و مجددا سراغی از آن گرفته اید!

تا به حال با خود اندیشیده اید که چرا چنین می شود و چنین می کنید؟ 

برآشفته نشوید وقتی حقیقت تلخی را می شنوید که تلاش نموده اید با هزاران رنگ و لعاب ویژه، آن را  زیر لفافه توجیهات به ظاهر عاقلانه و روشن فکرانه ی خود پنهان نمائید و بروزش ندهید!

وسوسه های بی شمار و بی امان ، جستجوی لذت در فضای مجازی، نداشتن تفریح سالم و عدم برنامه ریزی و... باعث می شود، به طور بی حد وحصر، وقت و بی وقت در پی برنامه های نه چندان مناسب ماهواره  باشیم و فراموش کنیم که چرا شخصیت همسرمان تغییر کرده و بسان سابق مهربان نیست، مسئولیت پذیر نمی باشد؟! چرا مدام درخواست های خارج از عرف جامعه، را طلب می کند؟  چرا به راحتی با دیگران خوش و بش می کند و می خندد؟ چرا همچون سابق، غیرت و تعصب  نشان نمی دهد؟  چرا به راحتی خود را برای دیگران می آراید و همچون عروسک با خود برخورد می کند؟ چرا در خیابان چشم چرانی می کند؟ و یا این که  چرا همسرم،  تغییر رویه داده و بدبین، مشکوک و مضطرب شده است؟ چرا مدام از من می پرسد: به غیر از من کسی دیگر را هم دوست داری؟! چرا  فکر خیانت دارد؟ و یا چرا بیش از پیش تنهایی را ترجیح می دهد و ....

 چرا رابطه ی صمیمی من و همسرم با فرزندم  چندان مثبت نیست؟ چرا فرزندم احترام بزرگتر را نگاه نمی دارد؟ چرا فحش می دهد  و بد بیراه می گوید؟ چرا بی تعهد و بی مسئولیت است؟ چرا حرف من و همسرم را نمی خواند و هر چه دوست دارد انجام می دهد؟ چرا با دوستانش ناسازگار است و مدام دعوا می کند؟ چرا پرخاشگری می کند؟ چرا حیای اخلاقی ندارد؟ چرا به مسائل دینی بی قید و بی اهمیت است؟ چرا دوست دارد یک حیوان خانگی داشته باشد؟ چرا بیشتر متمایل است  پوشش نامتناسب شخصیت خود و جامعه داشته و در انظار مردم متفاوت به نظر آید؟ و...

کاملا سنجیده و درست است اگر بگوئیم: 

 مبرا دانستن خود و خانواده از تلاطم اوهامی، اما تاثیر گذار این جعبه جادویی مدرن باعث می شود بیش از پیش در جهت بهره گیری و استفاده مبرم از مخرب ترین  رسانه ها  گام برداریم و از عواقب اجتناب ناپذیر اما حتمی الوقوع آن تغافل نمائیم.

به جرات می توان اظهار نمود که، بسیاری از خانواده های ایرانی دچار اعتیاد خاموشند در حالی که خود از این مشکل نا اطلاع و بی خبرند،  زیبندگی و نشاط آفرینی این  ویرانگر موذی، ذهن آدمی را می فریبد  و اثرات منفی  به ظاهر نامحسوس آن را کتمان می کند؛ و بدین ترفند و  طریق است که،  هر روز بیش از گذشته، افراد را در خفقان مهلک اما شادی آور خود سردرگم می سازد و با سلب اندیشه و تعقل، نابلدان  راه را می فریبد و راهشان را به بیراه می برد و .... این همان تفاوت مبرهن اعتیاد به مواد افیونی و  اعتیاد به  ماهواره است؟!

و با این اوصاف، حال این  شمائید که  ترجیح می دهید  آیا در دام این دایه ی  مهربانتر از مادر گرفتار شوید یا خود را از آن برهانید!

در پایان این یادداشت ،باید اندک جسارتی نمایم  و بگویم ؛ متاسفانه ما ایرانیان ،همیشه،در دور باطل  افراط و تفریط  گرفتار بوده و هستیم و جالب آن که به گونه ای رفتار می کنیم که انگار مفری از آن نیز برای مان قابل تصور نیست!

نویسنده: نسرین صفری

بسم الله الرحمن الرحیم

 أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى الله إِنَّ الله بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ

من کار خویش را به خدا واگذار می کنم،

زیرا خداوند به حال بندگان بیناست.

تبریز - پارک ائل گلی

نفس ؛ کمترین خواهش ما از دنیا است .

آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه ای ، باعث تخریب لایه ازون و زمینه شکل گیری بحرانهای زیست محیطی است .

آلودگی محیط زیست ،  یعنی توقف تدریجی زندگی .

حفظ محیط زیست  ، تزریق روح تازه و پرنشاط به زندگی است .

جاده حیران

دریای زیبای خزر

یکی از زهاد را بیماری عارض شد. شخصی به عیادت او رفت و او را شادمان دید و زبانش را به شکر و ثنا متذکر یافت.

گفت: می خواهی که خدای تعالی تو را شفا دهد؟

گفت: نه.

گفت: می خواهی به وضع بیماری بمانی؟

گفت: نه.

گفت: پس چه می خواهی؟

گفت: آن را می خواهم که خدا می خواهد.

منبع:kashkoolat.blogfa

مطالعه تاریخ زندگى حضرت خدیجه علیهاالسلام نشان مى‏ دهد که او هم در دوران جاهلیت و هم بعد از بعثت ‏خاتم الانبیاء داراى فضائل اخلاقى و کمالات معنوى بوده است. او در جامعه خود به عنوان یک الگوى زن برتر، تاثیر بسزایى در گسترش صفات نیک انسانى داشته است. سخاوت، کرامت، ایثار و فداکارى، عفت و پاکدامنى، دوراندیشى و درایت و توجه به مستمندان، عطوفت و مهربانى و صبر و استقامت، از جمله فضیلت‏هاى پسندیده ایست که صفحات تاریخ این زن نمونه را نشان مى‏ دهد .

به همین جهت آن بانوى یگانه در میان زنان رسول خدا شرایط هم کفو بودن را احراز نمود و یک همتاى واقعى براى حضرت محمد صلى الله علیه و آله بود. عدم ازدواج مجدد پیامبر اکرم در زمان حیات خدیجه کبرى علیهاالسلام نشانگر جاذبه ‏هاى معنوى و فضائل اخلاقى بى‏ شمار در وجود آن حضرت است، که بدون تردید برخوردارى از آن صفات نقش مهم و اساسى در زندگى رسول خدا داشته است. به همین جهت پیامبر این بانوى تربیت‏ یافته را از برترین زنان بهشتى شمرده و مى‏ فرماید: «افضل نساء اهل الجنة خدیجة بنت ‏خویلد و فاطمة بنت محمد و مریم بنت عمران و آسیة بنت مزاحم امراة فرعون (2)؛ بهترین زنان اهل بهشت عبارتند از: خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد و مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم [یعنى] زن فرعون.»

مشرکان با سخنان توهین ‏آمیز و اعمال وقیحانه‏ اى پیامبر اکرم را ناراحت مى‏ کردند و از این ناحیه مشکلات فراوانى پیش روى پیامبر اکرم بود، اما همه این گرفتارى‏ها به وسیله خدیجه علیهاالسلام جبران مى‏ شد. او شخص پیامبر و مشکلات آن حضرت را آگاهانه درک مى‏ کرد و بدین جهت در پیشرفت اهداف آن حضرت تلاش مى‏ نمود و سخنانش را تصدیق مى ‏کرد و او را از تمام غم‏ها و غصه‏ ها مى‏ رهانید .

وفادارى این بانوى آسمانى در راه رسیدن به اهداف والاى همسر خویش، مورد توجه سیره ‏نویسان و محققان قرار گرفته است. او از اولین لحظات بعثت، به رسول خدا ایمان آورد و تا آخرین لحظات بر ایمان خود پاى فشرد و لحظه‏ اى شک و تردید به دل راه نداد .

گذشته از فضائل اخلاقى، او از کمالات علمى نیز برخوردار بود. تاریخ گواهى مى ‏دهد که خدیجه در مورد دانش عصر خود اطلاعات فراوانى داشت و از کتاب‏هاى آسمانى آگاه و از نظر عقل و درایت و زیرکى بر تمام زنان حتى بسیارى از مردان معاصر برترى داشت. بنابراین او داراى تمام کمالات و امتیازهایى بود که یک زن مى‏ تواند داشته باشد .

با توجه به نکات یاد شده، خدیجه به عنوان اولین بانوى مسلمان در ترویج فرهنگ اسلامى و الگوهاى یک زن مسلمان و با کمال، نقش والاى خود را ایفا کرده است و بانوان بسیارى از تربیت عملى وى درس‏ها آموخته ‏اند. اهمیت فضائل اخلاقى و کمالات انسانى در وجود این بانوى با فضیلت آنگاه به اوج خود مى ‏رسد که نگاهى به وضع زن در ایام حاهلیت و قبل از بعثت پیامبر اکرم بیندازیم .

زن در آن روز نه تنها از حقوق خود محروم بود و با رقت آورترین وضع زندگى مى‏ کرد، بلکه به عنوان مایه ننگ و عار و موجودى شوم زنده به گور مى‏ شد. خدیجه در چنین عصرى اثبات نمود که یک زن نه تنها حق حیات دارد و باید حقوق مسلم خود را طلب نماید، بلکه مى‏ تواند با اعمال شایسته و تلاش و کوشش، به مرحله‏ اى برسد که خداوند متعال به او سلام برساند؛ همچنان که امام باقر علیه السلام از پیامبر اکرم (ص)نقل مى‏ کند: شبى که در معراج بودم، به هنگام بازگشت از سفر معراج به جبرئیل گفتم: اى جبرئیل! آیا خواسته ‏اى از من دارى؟ گفت: خواهش من این است که از طرف خداوند و من، به خدیجه سلام برسانى.