بزرگواران سلام.

روزه نمازاتون قبول.عزاداری هاتون هم قبول باشه انشاء الله.

نمی دونم این حس رو بقیه هم دارن یا نه.

منظورم حس نزدیک شدن به پایان ماه مبارکه .

وقتی وارد ماه رمضون میشیم انگار یه انقلابی تو وجود آدم ایجاد میشه .

انگار روی زمین نیستیم، حال و هوای آدم عوض میشه .

یه جورایی خودش رو به خدای خودش نزدیک میبینه .

سبک بال میشه .

وقتی به شب های قدر می رسه تازه می فهمه چه ماه پر قدریه .

دلم می خواد این شبا خدای متعال به همه ی ما یه نمره ی عالی بده .

دلم می خواد حداقل تو این ماه دل امام زمانمون رو از خودمون شاد کرده باشیم.

دلم می خواد خدای متعال تو این ماه قشنگ ، یه خط قرمز قشنگ روی گناهانمون بکشه.

دلم می خواد تو این ماه تو تقدیرمون فرج امام زمانمون نقش بسته باشه.

بزرگوارانی که مطالبم رو می خونید در این ایام که لحظه لحظه ش ارزش داره

و اگه آدم از دستش بده واقعا به یوم الحسره گرفتار میشه،

اولین دعاتون ظهور امام زمان (ع) باشه .

بعد برا عاقبت بخیری جوونا خیلی دعا کنید .

برای دین دارشدن اونایی که فراموش کردن برا چی به این دنیا اومدن

و خودشون رو مشغول ذنیا کردن دعا کنید .

برا شفای مریضا و برای آمرزش اونایی که دستشون از این دنیا کوتاهه دعا کنید .

من هم ملتمس دعایم.

قبولی دعاهاتون رو از خدای متعال خواهانم.

« فأما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه »

« آنکه کفّه عملش سنگین باشد، زندگی پسندیده ای خواهد داشت . »

سوره قارعه، آیه 6 - 7. . حاکم حسکانی، شواهدالتنزیل، ج 2، ص 367

از انس بن مالک درباره این آیه چنین نقل شده است: از رسول خدا(ص)پرسیدم: وجوه یومئذ مسفره کیانند؟ فرمود: ای انس: منظور چهره های ما فرزندان عبدالمطلب است: من و علی و حمزه و جعفر و حسن و حسین و فاطمه، آن گاه که در روز قیامت از قبر خود بیرون آییم ونور چهره هامان همانند خورشید نیمروزی باشد. خداوند متعال فرموده است: وجوه یومئذ مسفره ؛ یعنی نور ما سرزمین قیامت را روشن می کند. منظور از آیه ضاحکه مستبشره، ما هستیم؛ یعنی به ثوابی که خدا وعده مان فرموده خندان و شادانیم

سوره عبس، آیه 38 - 39. . حاکم حسکانی، شواهدالتنزیل، ج 2، ص 324.

شب قدر

شبی است که «لیلة البراتش» خوانند

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا کَریمُ یا
مُقیمُ یا عَظیمُ یا قَدیمُ یا عَلیمُ یا حَلیمُ یا حَکیمُ
سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ

در کتاب شریف “ نورالثقلین” از امام جعفر صادق (ع) نقل شده است آن حضرت فرموده‌اند که  خداوند تبارک وتعالی تورات را در ششمین شب از ماه مبارک رمضان و انجیل را در دوازدهمین شب و زبور را در هجدهمین شب و قرآن کریم را در شب قدر فرو فرستاده است.

سید بن طاووس در روایتی شب قدر را “لیله البرات” ذکر نموده ونقل کرده است که در این شب نام کاروان‌های حج نوشته می‌شود و اگر کسی بخواهد به این سعادت نایل گشته و به حج مشرف گردد باید به‌عنوان مقدمات این مهم در این شب بکوشد. همچنین از شب قدر با تعابیر دیگری همچون “ تقسیم الارزاق” و “ کتابه الاجال” نیز یاد شده است .

در وجه تسمیه این شب مبارک به شب قدر وجوهى را ذکر کرده اند، از آن جمله :

1. چون شب شریفى است به آن لیلة القدر مى گویند؛ یعنى شبى که صاحب قدر و منزلت و شرافت است و از همین باب است ((و ما قدروا الله حق قدره ))(1) قدر خدا را چنان که در خور اوست نشناختند. چنان که عرب ها مى گویند: فلان له قدر، یعنى فلانى داراى شرافت و عظمت است .(2)

2. چون در این شب ، فرشتگان بسیارى به زمین مى آیند زمین تنگ مى گردد، لذا آنرا شب قدر نامیدند، زیرا قدر به معناى ضیق و تنگى است ؛ آیه شریفه (و من قدر علیه رزقه )(3) روزى او تنگ شده است شاهدى بر مدعاى ماست .(4)

3. یکى از معانى قدر، تقدیر و سرنوشت است و در این شب ، امور بندگان تا سال آینده مقدر مى گردد؛ و این وجه را بسیارى از مفسران از جمله علامه طباطبائى استوار دانسته اند.

تفسیر برهان از امام باقر (علیه السلام ) روایت مى کند که :

یقدر فى لیلة القدر کل شى ء یکون ... ؛

((در شب قدر، هر امرى از امور بندگان تا شب قدر سال آینده معین مى گردد، از خیر و شر، طاعت و معصیت، ولادت و مرگ و روزى موجودات و هر آن چه در آن سال مقدر گشته حتمى است و خداوند را در آن مشیت است .))

بعضى هم تعیین مقدرات را به معناى اندازه گیرى بودجه سالانه زندگى تفسیر کرده اند که در نتیجه، اختیار مصرف - در راه صحیح یا ناصحیح - به دست خود انسان است .

برخى آن را به شب امتحان دانش آموزان تشبیه کرده‌اند که اگر آن شب را به مطالعه دقیق بگذرانند، موفقیت یک سال خود را تامین نموده اند و اگر به سهل انگارى و بى اعتنایى گذرانند، با دست خود، مقدرات یک سال خویش را به خسران و بدى رقم مى زنند و در آن سال در جا خواهند زد.

هم چنین اگر فردى شب قدر را با توبه و تصمیم بر ترک گناه و عزم بر اجراى احکام نورانى قرآن سپرى کرد، مقدرات سال آینده اش به نیکى رقم خواهد خورد، وگرنه در جا خواهد زد و طعم تلخ خسران را خواهد چشید.(5)

امام صادق (علیه السلام ) مى فرماید:

4. گفته شده است که علت نامگذارى این شب به ((قدر)) آن است که انزل فیها کتاب ذوقدر، الى رسول ذى قدر، لاجل امة ذات قدر، على یدى ملک ذى قدر. قرآن با قدر و منزلت بر پیامبر والاقدر و براى امت باقدر و ارزش، به واسطه ملکى صاحب قدر، نازل گردیده است .(8)

5. گاه نیز گفته اند: شبى است که مقدر گردیده تا ((قرآن )) در آن نازل شود.

6. یا از آن رو که هر کس این شب را زنده بدارد و احیا نگه دارد صاحب قدر و منزلت مى گردد، به لیلة القدر معروف شده است .

ناگفته پیداست که جمع بین این وجوه نیز امکان دارد.

پی نوشت ها:

1.حج (22)، آیه 74.

2.شیخ طوسى ، التبیان ، ج 10، ص 385؛ فتح القدیر، ج 5، ص 472 و مجمع البحرین ، ماده قدر.

3.طلاق (65) آیه 7.

.در این خصوص آیه الله شیخ جعفر شوشترى در فوائد المشاهد گوید: ((بعضى اشکال کرده اند که ملائکه زیاده از حد است و محال است که زمین گنجایش آنها را داشته باشد و جواب داشته شده که قبیل ، قبیل نازل مى شوند؛ یعنى یک طایفه مى آیند و عروج مى کنند و بعد از آن ، طایفه دیگرى مى آیند.))

و افزوده است ، براى نازل شدن ملائکه و روح در شب قدر، چند وجه وجود دارد: اول آن که : این نازل شدن براى خصوصیتى است که خداوند عالم براى زمین قرار داده است ، در خصوص این شب قدر.

دوم آن که: نازل مى شوند براى ملاحظه کردن پاره اى از عبادات که در زمین است و در آسمان نیست ، مثل : ((اطعام فقرا و مساکین )) زیرا که این عبادت بزرگ در آسمان ها نیست ، لذا براى بزرگى شان این عبادت به زمین نازل مى شوند تا اطعام بر فقرا و مساکین را ببینند...

سوم آن که : نزول ملائکه در شب قدر براى شنیدن گریه و ناله هاى گناهکاران است ، زیرا آنها از فرمایش خداوند تعالى انین المذنبیین احب الى من تسبیح المسبحین . دانسته اند که ناله گناهکاران افضل از تسبیح تسبیح کنندگان است و چون در آسمان ها اهل معصیت نیست که ناله او را در مقام توبه بشنوند، لذا به زمین مى آیند تا این عبادت را ببینند و در حدیث است که حضرت جبرئیل (علیه السلام ) با ناله کنندگان مصافحه مى کند و ملائکه بر او سلام مى کنند و علامت مصافحه سید ملائکه (حضرت جبرئیل ) آن است که در شخص رقتى حاصل مى شود و نورانیتى پیدا مى گردد.

5.نگارنده ، این چند سطر را مدیون تذکر دانشمند محترم ، حجه الاسلام محمد على سرافراز است .

6.روضه کافى ، ص 118.

8.طبرسى ، مجمع البیان ، ج 10، ص 518.

نیستم بیگانه، هستم آشنایت یا علی

از ازل دل داده بر مهر و ولایت یا علی

تاجمال خویش رادرکعبه حق ظاهرکند

پرده گیرد از جمال دلربایت یا علی ...

آن دم که اجل دامن عمرم گیرد

قبل از ملک الموت علی را برسان.

دل را ز علی اگر بگیرم چه کنم

بی مهر علی اگر بمیرم چه کنم

فردا که کسی را به کسی

کاری نیست

دامان علی اگر نگیرم چه کنم ...

عاشقانه عارفانه

خالصانه

مخلصانه ملتمسانه می گویم

که دوستت دارم مولای من

مرا دریاب قبل از انکه

اجل به سراغم اید.


مولاجان جانم به قربانت...