شب یلدا قدم آرام بردار

کمی هم احترام ما نگهدار

تو می بینی ربابم غصه داراست

بنی هاشم هنوزم داغدار است

صدای العطش در گوش مانده

بدن ها بی کفن هر گوشه مانده

شب یلدا، تو هم چله نشین باش

سیه پوش غم سالار دین باش.

آخر پاییز شد،

همه دم می زنند از شمردن جوجه ها.

تو بشمار تعداد دل هایی که به دست آوردی

تو بشمار تعداد لبخندهایی را که بر لب دوستانت

نشاندی

تو بشمار تعداد اشک هایی را که از سر شوق و غم

ریختی

و به یاد بیاور که در این فصل زرد تو چقدر سبز بودی

جوجه ها را بعدا  می شماریم.

سوره ی مبارکه الاعراف: آیه 141

وَإِذْ أَنجَیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَونَ یَسُومُونَکُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ یُقَتِّلُونَ أَبْنَاءکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءکُمْ وَفِی

ذَلِکُم بَلاء مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ(141)

(به خاطر بیاورید) زمانى را که از (چنگال) فرعونیان نجاتتان بخشیدیم! آنها که پیوسته شما را

شکنجه مى‏دادند، پسرانتان را مى‏کشتند، و زنانتان را (براى خدمتگارى) زنده مى‏گذاشتند و در

این، آزمایش بزرگى از سوى خدا براى شما بود. (141)

‎‎حضرت زین‌العابدین علی‌بن‌الحسین علیه‌السلام فرمود‏‎: ‎

ما در میان قوم خود همچون بنی اسرائیل در میان خاندان فرعون گشته‌ایم که پسران ما را

می‌کشند و ‏زنان ما را زنده می‌گذارند.

سوره ی مبارکه الانعام: آیه 151

قُلْ تَعَالَوْاْ أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلاَدَکُم

مِّنْ إمْلاَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَإِیَّاهُمْ وَلاَ تَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ

الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذَلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ(151)

بگو: «بیایید آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است برایتان بخوانم: اینکه چیزى را

شریک خدا قرار ندهید! و به پدر و مادر نیکى کنید! و فرزندانتان را از (ترس) فقر، نکشید!

ما شما و آنها را روزى مى‏دهیم و نزدیک کارهاى زشت نروید، چه آشکار باشد چه پنهان!

و انسانى را که خداوند محترم شمرده، به قتل نرسانید! مگر بحق (و از روى استحقاق)

این چیزى است که خداوند شما را به آن سفارش کرده، شاید درک کنید! (151)

امام صادق علیه‌السلام فرمود:

«کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده بود ‏کشتند:

حسین علیه‌السلام را در میان خانواده‌اش به قتل رساندند.»

سوره ی مبارکه الشعراء: آیه 219

وَتَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ(219)

و (نیز) حرکت تو را در میان سجده‏کنندگان! (219)

از امام باقر علیه السلام درباره قول خدای عزوجل: « و تقلبک فی الساجدین »؛ « و خداوند

حرکت تو را در میان سجده کنندگان می بیند»؛ « سوره شعرا، آیه 219 » روایت شده است

که این آیه درباره علی (ع) و فاطمه (س)و حسن(ع) و حسین (ع)و اهل بیت پیامبر خدا علیهم السلام است.

منابع

 بحار الانوار، ج 24، ص 280، حدیث 1 - کنز جوامع الفوائد، ص 388

کهیعص(1)

از سعد بن عبدالله روایت شده است که حضرت قائم علیه السلام درباره تأویل « کهیعص »

پرسیدم.

حضرت فرمود: این حروف از خبرهای غیبی است که خداوند بنده اش زکریا را بر آن آگاه

ساخت. آن گاه داستان آن را برای محمد صلی الله و علیه و آله و سلم بیان کرده است، و

داستان آن از این قرار است که زکریا از پروردگارش درخواست نمود که وی را بر نامهای پنج

تن « پیامبر(ص) و اهل بیتش » آگاه سازد پس جبرئیل بر او فرود آمد و نام پنج تن را بر وی تعلیم

داد.

 
زکریا هرگاه یاد و ذکری از محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام می کرد،

ناراحتی و اندوهش برطرف می شد و هرگاه متذکر نام حسین علیه السلام می شد اشک

چشمانش را می گرفت و نفسش به شماره می افتاد. 

روزی گفت: خدایا، چرا هرگاه چهار تن از آنها را یاد می کنم به وسیله نامهایشان از اندوه

تسلای خاطر می یابم و هرگاه حسین را یاد می کنم اشک در چشمانم حلقه می زند

و آه از دلم بلند می شود؟

 
خدای تبارک و تعالی وی را از داستان کربلا آگاه ساخت و فرمود: « کهیعص » پس:

« کاف »نشان کربلاست و « ها » نشان هلاکت عترت پاک او و « یا » نشان یزید،

کسی که در حق حسین ظلم کرد و « عین » نشان عطش است و « صاد » نشان

صبر حسین علیه السلام است.

منابع

 بحارالانوار، ج 44، ص 223، حدیث 1 - احتجاح، ص 239.

منبع:عاشورا