سوره ی مبارکه الشعراء: آیه 219
وَتَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ(219)
و (نیز) حرکت تو را در میان سجدهکنندگان! (219)
از امام باقر علیه السلام درباره قول خدای عزوجل: « و تقلبک فی الساجدین »؛ « و خداوند
حرکت تو را در میان سجده کنندگان می بیند»؛ « سوره شعرا، آیه 219 » روایت شده است
که این آیه درباره علی (ع) و فاطمه (س)و حسن(ع) و حسین (ع)و اهل بیت پیامبر خدا علیهم السلام است.
منابع
بحار الانوار، ج 24، ص 280، حدیث 1 - کنز جوامع الفوائد، ص 388
کهیعص(1)
از سعد بن عبدالله روایت شده است که حضرت قائم علیه السلام درباره تأویل « کهیعص »
پرسیدم.
حضرت فرمود: این حروف از خبرهای غیبی است که خداوند بنده اش زکریا را بر آن آگاه
ساخت. آن گاه داستان آن را برای محمد صلی الله و علیه و آله و سلم بیان کرده است، و
داستان آن از این قرار است که زکریا از پروردگارش درخواست نمود که وی را بر نامهای پنج
تن « پیامبر(ص) و اهل بیتش » آگاه سازد پس جبرئیل بر او فرود آمد و نام پنج تن را بر وی تعلیم
داد.
زکریا هرگاه یاد و ذکری از محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام می کرد،
ناراحتی و اندوهش برطرف می شد و هرگاه متذکر نام حسین علیه السلام می شد اشک
چشمانش را می گرفت و نفسش به شماره می افتاد.
روزی گفت: خدایا، چرا هرگاه چهار تن از آنها را یاد می کنم به وسیله نامهایشان از اندوه
تسلای خاطر می یابم و هرگاه حسین را یاد می کنم اشک در چشمانم حلقه می زند
و آه از دلم بلند می شود؟
خدای تبارک و تعالی وی را از داستان کربلا آگاه ساخت و فرمود: « کهیعص » پس:
« کاف »نشان کربلاست و « ها » نشان هلاکت عترت پاک او و « یا » نشان یزید،
کسی که در حق حسین ظلم کرد و « عین » نشان عطش است و « صاد » نشان
صبر حسین علیه السلام است.
چون زکریا علیه السلام قصه کربلا را شنید، سه روز از مسجد خارج نشد و با مردم نیز
خدای من، آیا این مصیبت بزرگ را بر آستان او فرود می آوری؟ خدای من، آیا بر قامت
پس از آن می گفت: خدایا، به من فرزندی عطا کن که در پیری مایه چشم روشنی من باشد.
منابع
بحارالانوار، ج 44، ص 223، حدیث 1 - احتجاح، ص 239.
منبع:عاشورا
