« فأما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه »
« آنکه کفّه عملش سنگین باشد، زندگی پسندیده ای خواهد داشت . »
ابن عباس در این باره می گوید: نخستین کسی که در ترازوی قیامت، حسناتش بر سیئاتش فزونی می گیرد، علی بن ابی طالب(ع) است. در میزان او چیزی جز حسنات نباشد و کفه سیئات بدون سیئه می ماند؛ زیرا او یک لحظه خدا را نافرمانی نکرده است ...
سوره قارعه، آیه 6 - 7. . حاکم حسکانی، شواهدالتنزیل، ج 2، ص 367« وجوه یومئذ مسفره ضاحکه مستبشره »
« چهره هایی در آن روز درخشانند؛ خندان و شادان .»
از انس بن مالک درباره این آیه چنین نقل شده است: از رسول خدا(ص)پرسیدم: وجوه یومئذ مسفره کیانند؟ فرمود: ای انس: منظور چهره های ما فرزندان عبدالمطلب است: من و علی و حمزه و جعفر و حسن و حسین و فاطمه، آن گاه که در روز قیامت از قبر خود بیرون آییم ونور چهره هامان همانند خورشید نیمروزی باشد. خداوند متعال فرموده است: وجوه یومئذ مسفره ؛ یعنی نور ما سرزمین قیامت را روشن می کند. منظور از آیه ضاحکه مستبشره، ما هستیم؛ یعنی به ثوابی که خدا وعده مان فرموده خندان و شادانیم
سوره عبس، آیه 38 - 39. . حاکم حسکانی، شواهدالتنزیل، ج 2، ص 324.تاریخ : پنج شنبه 91/5/19 | 8:54 عصر | نویسنده : ف.س | نظرات ()
