مدعی خواست که از بیخ کند ریشه ی ما

غافل از آنکه خدا هست در اندیشه ی ما

در فضیلت تلاوت سوره واقعه، روایات زیادى در منابع اسلامى ذکر شده است، از جمله در حدیثى از رسول خدا(علیه السلام) مى خوانیم: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْواقِعَةِ کُتِبَ لَیْسَ مِنَ الْغافِلِیْنَ: «کسى که سوره واقعه را بخواند، نوشته مى شود که این فرد از غافلان نیست».

چرا که آیات سوره، آنقدر تکان دهنده و بیدارکننده است که، جائى براى غفلت انسان باقى نمى گذارد.

به همین دلیل در حدیث دیگرى از پیامبر(صلى الله علیه وآله)مى خوانیم: وقتى از آن حضرت سوال کردند: چرا با این سرعت آثار پیرى در چهره مبارک شما ظاهر شده است؟

در پاسخ فرمود: شَیَّبَتْنِی هُودُ، وَ الْواقِعَةُ، وَ الْمُرْسَلاتُ، وَ عَمَّ یَتَسائَلُونَ: «سوره هاى هود، و واقعه، و مرسلات و عمّ مرا پیر کرد»! (;چرا که در این سوره ها اخبار تکان دهنده اى از قیامت و رستاخیز و حوادث هولناک و مجازات مجرمان آمده، همچنین داستانهاى تکان دهنده اى از سرگذشت اقوام پیشین و بلاهائى که بر آنها نازل شد و نیز دستور به استقامت و پایدارى).

در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: مَنْ قَرَأَ فِی کُلِّ لَیلَةِ جُمْعَة الْواقِعَةَ أَحَبَّهُ اللّهُ، وَ أَحَبَّهُ إِلَى النّاسِ أَجْمَعِیْنَ، وَ لَمْ یَرَ فِى الدُّنْیا بُوساً أَبَداً، وَ لافَقْراً وَ لافاقَةً وَ لاآفَةً مِنْ آفاتِ الدُّنْیا، وَ کانَ مِنْ رُفَقاءِ أَمِیْرِ الْمُومِنِینَ(علیه السلام):

هر کس سوره واقعه را در هر شب جمعه بخواند، خداوند او را دوست دارد، و نزد همه مردم محبوبش مى کند، هرگز در دنیا ناراحتى نمى بیند، فقر و فاقه و آفتى از آفات دنیا دامنگیرش نمى شود، و از دوستان امیر مومنان على(علیه السلام) خواهد بود».

در حدیث دیگرى آمده است: «عثمان بن عفان» به عنوان عیادت وارد بر «عبد الله بن مسعود» شد، ـ در همان بیمارى که با آن از دنیا رفت ـ

پرسید: از چه ناراحتى؟

گفت: از «گناهانم».

گفت: چه میل دارى؟

گفت: رحمت پروردگارم!

گفت: اگر موافق باشى طبیب براى تو بیاوریم؟

گفت: طبیب بیمارم کرده.

گفت: اگر مایل باشى، دستور دهم عطاى تو را از بیت المال بیاورند.

گفت: آن روز که نیازمند بودم به من ندادى و امروز که بى نیازم به من مى دهى؟!

گفت: مانعى ندارد براى دخترانت باشد.

گفت: آنها هم نیازى ندارند; چرا که من سفارش کردم سوره «واقعه» را بخوانند، من از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم مى فرمود: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْواقِعَةِ کُلَّ لَیْلة لَمْ تُصِبْهُ فاقَةٌ أَبَداً: «هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند، هرگز فقیر نخواهد شد».

و به همین دلیل، در روایت دیگرى سوره «واقعه» سوره «غنى» نامیده شده است.

روشن است، تنها نمى توان با لقلقه زبان، این همه برکات را در اختیار گرفت، بلکه باید به دنبال تلاوت، فکر و اندیشه، و به دنبال آن، حرکت و عمل باشد.( تفسیر نمونه، جلد 23، صفحه 206)

قیامت و سوره واقعه از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده: هر کس این سوره را قرائت نماید نوشته می شود که او از گروه غافلان نیست.

از امام باقر علیه السلام روایت شده: هر کس هر شب پیش از خواب سوره واقعه را قرائت کند در حالی خداوند را دیدار می کند که چهره اش مانند ماه شب چهاردهم می درخشد. امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس به بهشت و ویژگی های آن مشتاق است سوره واقعه را قرائت کند.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند خداوند وی را دوست بدارد و نیز دوستی او را در دل همه مردم اندازد و در طول عمرش در این دنیا بدبختی و تنگ دستی نبیند و آسیبی از آسیب های دنیا به او نرسد و از هم دمان امیرالمومنین علیه السلام باشد و این سوره خصوصیتی نسبت به امیرالمومنین علیه السلام دارد که دیگران با وی در آن شریک نیستند.

منبع :بیتوته

از مهین بانوى ایران سر زد از خاک عرب         

  آفتابى کز جمالش شد عیان آیات ربّ

حجّت حقّ، رحمت مطلق ، علىّ بن الحسین

درّة التّاج شرف ، ماه عجم ، شاه عرب

حسن بصری یکی از دانشمندان قرن اول هجری است، که دستگاه حکومت بنی امیه از چهره مذهبی او برای توجیه خیانت خود فراوان استفاده می‌نمود .

در زمان حکومت امام علی علیه السلام حسن بصری جوانی نورس بود. پس از پایان جنگ جمل و فتح بصره به دست ارتش امام، هنگامی که امام در میان هیاهوی مردم و موج جمعیت وارد بصره می‌شد، در لابلای مردم، جوانی را دید که قلم و لوحی در دست دارد و چیزهایی را که امام می‌گوید یادداشت می‌کند، حضرت با صدای بلند او را صدا زد که: چه می‌کنی؟

حسن پاسخ داد: آثار شما را یادداشت می‌کنم، تا پس از شما برای مردم بازگو کنم.

امام در اینجا جمله‌ای فرمود که جالب و قابل توجه است، فرمود:

اما ان لکل قوم سامریا و هذا سامری هذه الامه لانه لایقول لامساس ولکنه یقول لاقتال؛

مردم آگاه باشید که هر ملتی یک سامری دارد که با تزویر خود و با چهره مذهبی خویش، جامعه را از مسیر واقعی خود منحرف می‌کند و این «حسن بصری» سامری این امت است، و تنها تفاوتش با سامری زمان موسی علیه السلام این است که اگر او می‌گفت: «لامساس؛ کسی با من تماس نگیرد.» ولی این می‌گوید: «لا قتال؛ مبارزه با حکومت جنایتکار بنی امیه غلط است.»

(سامری مردی بود که پیروان حضرت موسی علیه السلام را به گوساله‌پرستی دعوت کرد و سبب گمراهی گروهی از آنها شد. نقل شده که پس از این کار مبتلا به وسواس شد و هر کسی را که می‌دید وحشت می‌کرد و فرار می‌نمود و فریاد می‌زد (لامساس؛ با من تماس نگیرید.)

پیش‌بینی امام درست از آب درآمد و این دانشمند، چنان خدمتی به دستگاه بنی امیه نمود که به گفته یکی از محققین اگر زبان حسن بصری و شمشیر حجاج نبود حکومت مروانی در گهواره، زنده به گور می‌شد، مگر نمی‌بینید که حسن نشسته و در جلوی او عده‌ای بی‌شمار، صف بسته‌اند و او با مهارت‌هایی که در سخن گفتن دارد، ضمن سخنرانی می‌گوید: «پیامبر خدا فرمود: به زمامداران ناسزا نگویند که آنان اگر نیکی کنند، برای آنها پاداش است و بر شما لازم است سپاسگزاری کنید و اگر بد نمایند، کیفر کردارشان را می‌بینند، و بر شما لازم است شکیبا باشید، که آنها بلائی هستند که خداوند به وسیله آنها از هر کس که بخواهد انتقام می‌گیرد.»

و همین دانشمند بود که فتوا داد «اطاعت از پادشاهان بنی امیه واجب است هر چند ظلم کنند زیرا خداوند به وسیله آنان اصلاحاتی می‌کند که از جنایات آنان بیشتر است.»

به هر حال او از چهره‌های مذهبی معروف زمان امامت امام چهارم، علی بن الحسین - علیهماالسلام - بود و امام برای رسوا ساختن او در مجلسی که سخنرانی می‌کرد با او مناظره و گفتگوی جالبی دارد .

منبع:آوینی

حضرت ابوالفضل(ع)نوزادی بسیار خوش منظر و زیبا بود به طورى که وى را قمر بنى هاشم نامیده اند و به ماه شب چهارده تشبیه نموده اند و حضرت علی (ع) وى را به نام عباس نام نهاد و آن به این علت بود که عباس هم به معناى شیر شرزه و خشمگین است و هم به معناى عبوس و چهره گرفته زیرا که ایشان نسبت به ظالمان چهره اى خشمگین داشتند.

روشنگر آفتاب،عباس آمد

تفسیر زلال آب،عباس آمد

خیزید،گل آورید و گل افشانید

زیرا  گل بوتراب،عباس آمد