مردی اعرابی از عبدالله بن زبیر و عمرو بن عثمان مساله ای چند پرسید .

آنها که پاسخی نداشتند اعرابی را به این طرف و آن طرف پاس می دادند !

اعرابی با نگرانی گفت : از خدا بترسید ، من برای ارشاد و هدایت شدن به نزد

شما آمده ام شما جواب مرا به یکدیگر حواله می دهید ! گفتند: برو از حسن (ع)

و حسین (ع) بپرس ، اعرابی نزد حسنین (ع) آمد و به نحو احسن پاسخ سوالات

خود را دریافت کرد و این بیت شعر را در ذم آن دو و مدح حسنین (ع) سرود:

جعل الله حر وجیهیکما            نعلین سبطاً یطأهما الحسنان 

یعنی : ای عبدالله و ای عمر! خداوند چهره ی شما را چرم دباغی شده دوجفت

کفش زیر پای حسنین (ع) قرار دهد.

منبع: ناسخ التواریخ. ج1. ص108. جلاء العیون.ص219

با آرزوی تعجیل در فرج

از امام رضا (ع) روایت شده : کسی که در روز عاشورا و در راه حوائج خود سعی و تلاشی نداشته باشد ، خداوند در دنیا و آخرت حوائج او را برآورده می فرماید.

و کسی که در روز عاشورا مصیبت زده و محزون و گریان باشد خداوند در روز قیامت او را شاد و مسرور و در بهشت چشمان او را روشن خواهد کرد.

و آنکه روز عاشورا  را روز برکت بنامد و چیزی را در خانه اش ذخیره کند برای او مبارک نخواهد بود و روز قیامت با یزید و ابن زیاد و عمربن سعد محشور خواهد شد و با آنها به آتش خواهد رفت.

منبع: مناقب ابن شهر آشوب. ج4. ص 86 

روایت شده روز قیامت بنده ای را حاضر می کنند که زیاد گناه کرده نامه عملش را به

دستش می دهند و او از خجالت و شرمساری راه دوزخ را در پیش می گیرد که ناگاه از

طرف« رب العزّه » ندا می رسد که ای بنده ی شرمسار اگر چه گناه تو بسیار و جزع تو بی

شمار است اما امانتی از تو نزد ماست ، بایست تا آن امانت را به تو بسپاریم، در اینجا

فرشته ی  موکّل آن امانت  ،به فرمان ذات احدیّت آن را به او تسلیم می کند وقتی که آن

بنده امانت را باز کند درّ سفیدی در نهایت صفا و روشنی مشاهده کند که در حریر و سندس

پیچیده اند . می گوید : خداوندا ، این امانت را چه وقت به تو سپرده ام که در خزانه ی هیچ

پادشاهی مثل آن نبوده  و در دنیا مانند آن را ندیده و نشنیده ام و از آن اطلاعی نداشتم ،

خداوند می فرماید : این امانت همان است که در دنیا یک روز به جایی رفتی که ذکر حسین

بن علی (ع) می شد و تو با شنیدن مصیبت آن حضرت شدیداً متاثّر شدی و گریه کردی و

چند قطره اشک از چشم تو خارج شد و ما آن را ضایع نکردیم ، خاطر امام حسین(ع) نزد ما

بسیار عزیز است ، ما آن قطره ها را جمع کرده ایم تا در این روز بیچارگی و بی کسی

به تو رد کنیم . گرچه عبادت تو خیلی کم است اما این سرمایه بهترین سرمایه هاست

و از برکت امام حسین (ع) امروز تو را سرفراز خواهدکرد.

اکنون این گوهر گرانبها را به هر قیمتی که دوست داری به من بفروش چرا که هیچ کس

قدر آن را چون من نمی داند . پس از آن پیغمبران بزرگ را حاضر می کنند تا آن گوهر را

قیمت گذاری کنند . اول حضرت آدم (ع) می گوید : خداوندا ، قیمت این درّ آن است که

صاحبش را از حرارت آفتاب این روز حفظ کنی . خداوند می فرماید : کم قیمت کردی .

حضرت ابراهیم (س) می گوید : خداوندا ، قیمت این درّ آنست که حساب صاحب آن را

آسان گردانی  و او را در سایه ی عرش خود جای دهی . همین طور انبیای دیگر هریک

قیمت می کنند تا نوبت به پیغمبر اکرم(ص) می رسد . رسول خدا (ص)عرضه می دارد :

کریما،این بنده ی فقیر این گوهر را بوسیله ی دوستی فرزندم حسین (ع) اندوخته :

خود فرزندم حسین (ع) ارزش آن را بیان کند.

به امام حسین (ع) خطاب می رسد : ای برگزیده ی ثقلین هر قیمتی که برای این

گوهر تعیین کنی هر چه بیشتر قیمت کنی بیشتر می خریم . امام حسین (ع)

عرضه می دارد : « قیمت این درّ آنست که حساب صاحبش را آسان کنی  واز صراط

بگذرانی  و از تشنگی قیامت نگهداشته و با دست پدرم از حوض کوثر او را سیراب و

از ثواب شهدا او را بهره مند گردانی  و در بهشت او را با من همنشین کنی . »

خداوند می فرماید : « ای حسین (ع) ، بدین حد که قیمت کردی خریدیم  و از تو

قبول کرده و صاحبش را بخشیدیم و تو از هر دری که دوست داری  او را داخل بهشت کن.»

التماس دعا برای تعجیل در فرج مولا یمان امام زمان (عج)

منبع استفاده شده : تحفة المجالس ، نقل از بحر المصائب . ص 336

حسین بن غندر می گوید : از امام صادق (ع) شنیدم که درباره ی جغد فرمود: آیا کسی از

شما این حیوان را در روز دیده است؟ گفته شد : جغد در روز ظاهر نمی شود تنها در شب

پدیدار می گردد . فرمود : آگاه باشید که او پیوسته در اماکن آباد مأوا می گزید اما پس از

شهادت امام حسین (ع) با خود عهد کرد که هرگز در امکنه آباد مسکن نگزیند و تنها در

خرابه ها به سر برد هر روز تا شب با دلی پر از غم روزه می گیرد و شب تا سپیده دم

در عزای امام حسین (ع) ناله می کند.

منبع: منتخب کامل الزیاره . ص 151

از امام صادق(ع) روایت شده : به زیارت کربلا بروید و در این امر کوتاهی نکنید چرا که کربلا

بهترین اولاد انبیاء را در بر گرفته،آگاه باشید که فرشتگان کربلا را زیارت کردند.هزار سال قبل

از آنکه جدم حسین(ع) در آن ساکن شود و هیچ شبی نیست مگر اینکه جبرئیل و میکائیل او

را زیارت می کنند.پس تلاش کن تا از این جایگاه دور نگردی.⁽¹⁾

نخستین کسی را که حضرت ابراهیم لعنت کرد قاتل امام حسین(ع) بود و فرزندانش را امر

فرمود تا قاتل امام حسین(ع) را لعنت کنند و با آن ها پیمان بست تا این امر را ادامه

دهند.سپس موسی بن عمران بود که قاتل امام حسین(ع) را لعنت کرد و امتش را به این کار

وادار نمود.پس از او حضرت داوود(ع) بود که لعنت کرد و بنی اسرائیل را به این کار فرمان

داد،بعد از او حضرت عیسی(ع) بود که زیاد قاتل امام حسین(ع) را لعنت می کرد و فرمود ای

بنی اسرائیل قاتل حسین(ع) را لعنت کنید و اگر او را درک کردید با او مجالست نکنید.

سپس فرمود هر کس با امام حسین(ع) شهید شود مثل این است که در رکاب انبیا(ع)

شهید شده و مثل اینکه من بقعه او را می بینم.هیچ پیغمبری نبوده مگر اینکه کربلا را زیارت

کرده و گفته تو بقعه ای هستی که خیر فراوان در تو است،چرا که در تو منور(یعنی جگر

گوشه پیغمبر ص )دفن خواهد شد.⁽²⁾

در حدیث ام ایمن است که جبرئیل بعضی وقایع کربلا را برای رسول خدا(ص) بیان داشت و

گفت:زمین کربلا پاکیزه ترین بقعه های روی زمین و حرمتش از همه ی زمین ها بیشتر است.

1-بحار الانوار، ج 101، ص 109

2-بحار الانوار،ج 44،ص 301