ایمنی و احتیاط ما آدما وقتی به حد افراط برسه تبدیل به بی اعتمادی و بدگمانی میشه. چه بسا بسیاری از گمانهای ما ، سوء ظنی بیش نیست . خدای متعال می فرماید:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ  (حجرات: 12) ای مؤمنان، از بسیاری از گمان‌ها بپرهیزید که پاره ای از آنها گناه است .

احتیاط بیش از اندازه نسبت به اطرافیان باعث دل شکستگی میشه و فاصله ها رو زیاد می کنه . به قول مولوی :

ما برای وصل کردن آمدیم      نی برای فصل کردن آمدیم

درسته حق با شماست ، از قدیم گفته اند احتیاط شرط عقله اما وقتی احتیاط حالت وسواس گونه به خودش بگیره دیگه نمیشه اسمش رو احتیاط گذاشت و وارد مرزهای بی اعتمادی ، سوء ظن و بد بینی میشه . از ما گفتن بود خود دانید ...